De drie slachtoffers zijn „op nietsontziende wijze om het leven gebracht”, stelde de aanklager eerder. „De broers hebben moedwillig en koelbloedig gehandeld. Ze hebben onherstelbaar leed aangebracht met financieel gewin als motief.” Daarom eiste het Openbaar Ministerie tijdens de behandeling van de zaak voor beide broers levenslang.

Dertig jaar is de hoogste tijdelijke straf. De rechtbank wilde de broers geen levenslang opleggen, omdat in Nederland de mogelijkheid van gratie voor levenslang gestraften vrijwel niet wordt gebruikt. „Levenslang is in de praktijk in Nederland echt levenslang, zonder perspectief op vrijlating in de toekomst. Dit staat op gespannen voet met het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens”, stellen de rechters.

Admilson kreeg ook tbs, om de maatschappij te beschermen, nadat hij uiteindelijk zijn straf heeft uitgezeten. Hoewel Admilson het initiatief nam tot de misdrijven, heeft Marcos ook dertig jaar gekregen, omdat de misdrijven die beiden pleegden volgens de rechtbank zo erg zijn dat die „een lagere straf niet toestaan”.

Volgens de advocaten van de verdachten kan de reden van de rechtbank om geen levenslang op te leggen, belangrijke gevolgen hebben. Advocaat Michael Ruperti van Admilson: „Dit is voor het eerst dat een rechtbank dit zegt. Nu moet de wetgever volgen.” Zijn collega en advocaat van Marcos, Wim Anker, ziet het als „een duidelijk signaal naar de politiek”. „De uitvoering van de Nederlandse regelgeving staat op gespannen voet met de Europese. Het politieke klimaat is namelijk nu zo dat er helemaal geen gratie wordt verleend en er dus geen uitzicht op vrijlating is.”

De broers gaan hoogstwaarschijnlijk niet in hoger beroep, omdat ze geen levenslang hebben gekregen. Dat was het doel, stellen hun advocaten. Het OM beraadt zich nog en wil eerst het hele vonnis bekijken. Persofficier van justitie Corien Fahner noemt de uitspraak „teleurstellend” in de zin dat de rechter niet heeft opgelegd wat werd geëist.