Aantjes was volgens Asscher een man van principes, die zijn eigen weg koos. Hij was te nadenkend om zomaar ergens achteraan te lopen. Tegelijk was het christelijk geloof zijn leidraad. Dat maakte hem tot een bij de wereld zeer betrokken mens.

Asscher haalde aan dat Aantjes in 1978 moest opstappen wegens onthullingen over zijn oorlogsverleden, die later niet helemaal juist bleken. Ze kwamen van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie, dat de beweringen later „het grootste bedrijfsongeval” uit de eigen geschiedenis noemde, bracht Asscher in herinnering. Het tekent volgens hem Aantjes’ sterke geest dat hij zich met deze gebeurtenis wist te verzoenen.

Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg zei dat Aantjes het wilde opnemen voor mensen die het op eigen kracht niet redden. „Dat was zijn begin- en eindpunt.”