Dat zinnetje tekent Dijksma (44) ten voeten uit: niks geen discussie over de zwaarte van haar portefeuille (spoor, openbaar vervoer én milieu en luchtvaart), maar aan de slag om de klus te klaren.

Toen ze in 2012 enkele maanden na haar vertrek uit de politiek de opgestapte staatssecretaris Verdaas opvolgde, stak ze ook meteen haar handen uit de mouwen. Zeer kort na haar aantreden verdedigde Dijksma vol verve de landbouwbegroting: het leek alsof ze de voor haar nieuwe dossiers al jaren beheerste. Geen vraag zo gedetailleerd of de bewindsvrouw had een passend antwoord klaar.

Op haar nieuwe werkterrein heeft Dijksma haar sporen al verdiend. Als Kamerlid voerde ze jarenlang het woord over het spoor. Daarnaast leidde ze in 2006 een parlementaire werkgroep die onderzoek deed naar de problemen met de hogesnelheidslijn.

In haar voordeel pleit verder dat ze vergroeid is met het Binnenhof en als geen ander de weg kent in politiek Den Haag. Op 23-jarige leeftijd maakte ze in 1994 haar entree als Kamerlid. In 2000 werd ze fractiesecretaris, in 2004 vicefractievoorzitter. Van 2007 tot 2010 was ze staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.

In Den Haag staat Dijksma te boek als een solide en doortastend bestuurder die op vele terreinen uit de voeten kan. Hoewel ze op landbouwterrein onbekend was, wist ze er binnen korte tijd haar draai te vinden. Ze kwam op voor de belangen van boeren, maar ook voor die van de natuur. Dijksma wekte daarbij steeds de indruk iedereen recht te willen doen. Dat leverde haar veel krediet op. Net als haar eerlijkheid: ze schroomde niet om boeren voor te houden dat zij de wedloop om het goedkoopste stukje vlees te produceren, nooit zouden kunnen winnen van buitenlandse concurrenten en dat ze dus beter de koers kunnen verleggen naar kwaliteitsproductie.

Geliefd is Dijksma echter niet. In 2001 was ze bijvoorbeeld kandidaat voor het PvdA-partijvoorzitterschap, maar de leden gaven de voorkeur aan buitenstaander Koole. En in 2012 had de gemeenteraad van Nijmegen liever CDA’er Bruls dan haar als nieuwe burgemeester.

Aan Dijksma kleeft daarvoor te veel het etiket van beroepspoliticus. Tegelijkertijd schuilt daarin juist haar kracht: dankzij haar ervaring kan ze als geen ander de boel op het ministerie van Infrastructuur weer op de rails krijgen.