„Helianthus betekent zonnebloem. Zonnebloemen draaien naar het licht. Wij willen onze bezoekers extra hoop bieden”, aldus coördinator Marian Kemmeren.

Helianthus is ruim een jaar actief. „We geven geen medische zorg of voorlichting. Hooguit wijzen we bezoekers op bepaalde instanties of geven adressen door. We bieden vooral een luisterend oor. Bezoekers drinken hier een kopje koffie, kunnen hun verhaal kwijt en zoeken contact met lotgenoten. Mensen die kanker krijgen, merken dat hun wereld klein wordt. In het begin krijg je volop aandacht, maar van lieverlee vallen veel contacten weg. In de praktijk blijkt dat mensen niet geïnteresseerd blijven in je verhaal. Na een poosje zijn ze er wel klaar mee.”

Diagnose

Helianthus richt zich op het Eiland van Dordrecht, de Hoeksche Waard en de Alblasserwaard. Alleen al in het Albert Schweitzer ziekenhuis, met locaties in Dordrecht, Zwijndrecht en Sliedrecht, krijgen jaarlijks 2500 patiënten de diagnose kanker te horen. „Een op de drie mensen krijgt een vorm van deze ziekte. Iedereen krijgt er op de een of andere manier mee te maken.”

Zo’n veertig vrijwilligers begeleiden de activiteiten van het inloophuis of zijn actief als gastvrouw of gastheer, allen hebben een raakvlak met kanker. Volgens Kemmeren wordt er in Helianthus lang niet altijd over de ziekte gepraat. „Er hangt hier heus geen sombere sfeer. Er wordt gesproken over familie, het nieuws van de dag, over politiek. En er wordt volop gelachen. Maar kanker is wél de verbindende factor, mensen hoeven niet steeds opnieuw dingen uit te leggen. Iedereen maakt zo’n beetje hetzelfde mee.”

Probleem is dat Helianthus relatief onbekend is in de regio terwijl het veel meer mensen zou willen helpen. „Bovendien blijkt de drempel hoog. Mensen zien ertegen op om langs te komen.” Vandaar dat het inloophuis de bakens verzet. Onder meer met een ruimere openstelling: voortaan is het huis op dinsdag, woensdag en donderdag open, evenals op de eerste zaterdag van de maand. Verder wordt het aantal activiteiten opgevoerd met onder meer lezingen, schrijfworkshops, wandelen, sieraden maken en schilderactiviteiten. „Zo leggen mensen makkelijker contact met elkaar.”

Zaterdag, tijdens de open dag, was het een drukte van belang. Het huis deed gezellig aan met knusse zitjes, sfeervolle verlichting, vrolijke kleuren en een goed gevulde boekenkast. Naast de huiskamer is er op de begane grond een mannenkamer, boven is er ruimte voor een haarwerkatelier en een plek waar schilderlessen worden gegeven. „Sommige patiënten hebben echt talent, voor anderen is het gewoon een leuk tijdverdrijf”, vertelt kunstenares Donie Dubbeldam, die hier ook haar atelier heeft.

Wouter Dekkers (73) komt een kijkje nemen. „Vanaf het begin ben ik vaste klant. Ik woon in Dubbeldam, amper vijf minuten fietsen hier vandaan. Ik heb prostaatkanker en er is hier een mannencafé waar we als lotgenoten eens per maand samenkomen. We hebben het niet alleen over onze ziekte, we kletsen over van alles en nog wat. Het geeft verlichting: je beseft dat je niet de enige bent met dit probleem. We voelen elkaar aan.”

Mantelzorger

Anne Buchanan uit Papendrecht gaat als vrijwilligster workshops geven. „Mijn moeder is in 2003 aan kanker overleden. Toen bestond deze instelling nog niet. Ik vind zo’n inloophuis belangrijk. Het is een plek waar mensen hun zorgen kunnen delen. De patiënt, maar ook de mantelzorger. Want ook die ervaart de pijn, maar wordt onzichtbaar door de kanker.” Vrijwilligster Ger ’t Jong uit Dordrecht geeft in Helianthos brei- en haakcursussen. „Ik vind het leuk om op deze manier iets voor een ander te betekenen. Mensen zien ertegen op om over hun ziekte te praten, dat is vaak heel confronterend. Als ze met iets bezig zijn, gaat dat vanzelf. In een ongedwongen sfeer komen de tongen los, een ochtend handwerken is een ideale manier om contact te maken.”