Volgens Seebregts draait het in de zaak tegen C., alias Abou Moussa, om de vraag of de grens aan de vrijheid van meningsuiting is overschreden. Hij wijst erop dat C. zijn uitingen „volledig in het openbaar” heeft gedaan en in het kader van het „maatschappelijk debat” en dat hij zelf dacht dat hij binnen de grenzen bleef.

Als Azzedine C. al over het randje is gegaan, dan past daar volgens Seebregts geen eis van zeven jaar bij. Die is volgens de advocaat „volstrekt disproportioneel”.

Volgens hem komt C. op zijn manier op voor de belangen van moslims in Nederland en ook Syrië, waarbij hij standpunten inneemt die „het heersende gezag onwelgevallig zijn”. C. is bijvoorbeeld voor het vestigen van een kalifaat in Syrië en tegen democratie. „Hij is zelfs voor bepaalde aspecten van Islamitische Staat”, aldus Seebregts, die ook stelt dat C. daarbij niet tot haat, geweld tegen burgers of discriminatie zou hebben opgeroepen.

In het proces staan nog acht anderen terecht. Tegen C. is de hoogste straf geëist. Volgens justitie was hij de aanjager en leider van de ‘terroristische organisatie’ die jongeren naar Syrië of Irak wilde laten reizen, om daar deel te nemen aan de gewapende strijd. Maar C. zegt dat er geen sprake was van mensen die samenwerkten en al helemaal niet met dat doel

Ook tegen anderen zijn forse straffen geëist. Tegen bekeerling Rudolph H. (25) werd zes jaar geëist en tegen de negentienjarige Oussama C. vijf jaar. Justitie stelt dat H. de ‘mediaman’ is geweest van het gezelschap. Hij was onder meer verantwoordelijk voor de volgens het OM opruiende website De Ware Religie. De jonge Oussama C. wordt door het OM gezien als de ideoloog van de groep. Hij hield lezingen en preken.