Middelkoop (39) uit Gouda zit nu vijftien jaar in het vak. Zorgprojecten ontwerpen voor weinig geld, luxe villa’s ontwikkelen voor véél geld. En oude, leegstaande kantoren ombouwen tot woningen. Zijn jongste project is de ”returntainer”, de tijdelijke huisvesting van asielzoekers in zeecontainers.

Het concept is even eenvoudig als doeltreffend. De Goudse architect presenteert een plan om gewone 40-voets zeecontainers –„de verhoogde versie”– om te katten tot noodwoning. Containerdeuren eruit, kozijnen erin. De stalen bak –oppervlakte 30 vierkante meter– kan prima dienst doen als tijdelijke huisvesting voor twee tot vier vluchtelingen.

De aangeklede containers krijgen een woonkamer, een keukentje, een badkamer en een slaapkamertje met stapelbedden. Door het kozijn op de kop van de container schuin naar binnen te plaatsen, ontstaat er ruimte voor een galerijtje of balkonnetje. Het laten verspringen van de woonblokken bij plaatsing levert een speels patroon op en extra privacy. „Ziet er vriendelijk uit”, oordeelt Middelkoop.

Stapeling

Het koppelen van twee exemplaren –60 vierkante meter– behoort ook tot de mogelijkheden. „Prima geschikt voor de huisvesting van gezinnen”, aldus de architect. „In deze variant is het mogelijk een paar slaapkamers te realiseren.”

Door stapeling van containers kan een heus containerdorp ontstaan, eventueel opgetuigd met de nodige voorzieningen.

Het concept van Middelkoop komt op een goed moment. Vluchtelingen blijven toestromen, asielzoekerscentra zitten overvol. Het kabinet werkt al aan plannen om asielzoekers in container- of prefabwoningen te plaatsen.

Middelkoop kent de plannen van de overheid. Toch komt zijn ontwerp daar niet uit voort. „Ik was in mei bezig met jongerenhuisvesting in containers. Toen ik hoorde van de kabinetsplannen dacht ik: Hé, daar is mijn idee ook geschikt voor. Ik dacht eerst aan zes units, maar gezien de forse vluchtelingenstromen heb ik een heel dorp ontwikkeld.”

Het voordeel van containerwoningen boven prefabwoningen is volgens Middelkoop dat bij vertrek van de vluchtelingen niet een leegstaand spookdorp achterblijft. Sterker nog, de containers zijn erg geschikt om bij de terugkeer van vluchtelingen naar eigen land te dienen voor het transport, terwijl zij de containers ook kunnen gebruiken om in te wonen. Of gebruiken voor opvang in de regio.

In een zeecontainer moeten bivakkeren met 30 graden, in de brandende zon, is geen pretje. „Ik kan niet voorkomen dat het warm wordt”, reageert de architect. Toch valt de overlast volgens hem mee. „De containers worden vanbinnen goed geïsoleerd, de wind kan van voor tot achter doorwaaien, terwijl er dankzij de schuin geplaatste kozijnen een behoorlijke zonwering ontstaat.”

Kosten

De architect heeft nog geen contact gehad met het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) of met gemeenten. Middelkoop heeft geen idee bij wie hij zijn plannen precies moet droppen. „Volgens mij heeft niemand echt overzicht.” Hij heeft zijn concept geregistreerd bij de Bond van Nederlandse Architecten.

Een producent kan per dag twee tot zes containers plaatsen. Middelkoop schat de kosten per stuk op zo’n 20.000 tot 30.000 euro. Bovendien moet een gemeente grond bouwrijp maken, plus riolering en elektriciteit aanleggen.

Niet direct goedkoop, erkent Middelkoop. „Een woning is echter altijd nog vier tot vijf keer zo duur. Bovendien is die maar één keer te gebruiken. Dit concept kan worden hergebruikt.” Het plan is volgens de Gouwenaar overal uit te voeren. „Geen enkele gemeente heeft met dit concept nog een excuus dat ze geen vreemdelingen kan huisvesten.”