Dat zei Koos de Jong donderdagavond voor een volle zaal tijdens de 75e jongerenavond in Driebergen. De organisator en initiatiefnemer van de jongerenavonden sprak over het thema: ”De boze buitenwereld”. De Jong, in het dagelijks leven directeur van een afbouwbedrijf, vertelde dat hij toen hij diskjockey was geen weet had van het bestaan van de reformatorische gezindte. Hij voelt zich in de gezindte nu „fantastisch”, hoewel velen van hen zijns inziens een verkeerd beeld van de buitenwereld hebben, alsof het om mensen ver weg zou gaan. Daarom stelt hij: „De boze buitenwereld, dat zijn wijzelf. Wij zijn gevallen adamskinderen. Wij hebben ons buiten de hemel gezet door de zonde. Als je 2 Timótheüs 3 leest, over de laatste dagen, schrik je echt. Daar worden zeventien zonden opgesomd die voorkomen bij godsdienstige mensen die zelfs een gedaante van godzaligheid hebben. Ze zouden naast je in de kerk kunnen zitten. Toen ik dit gedeelte voor het eerst las, werd ik heel klein, want ik herkende veel van al die zonden bij mezelf.”

De organisator van de jongerenavonden zegt dat jongeren niet depressief naar huis hoeven te gaan. Vanuit het Markusevangelie belicht hij verschillende soorten mensen die tot de Heere Jezus gekomen zijn, sommigen op het strand, anderen in de synagoge of in de stad en zelfs iemand in het tolhuis. „De Heere Jezus gaf de opdracht: „Bekeert u en gelooft het Evangelie.” Heb jij de stem van de Heiland al gehoord? Twijfel je nog aan de welwillendheid van Christus? Jezus riep het uit aan het kruis: „Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?” Ik heb eens een stel pubers in elkaar geslagen die mijn kind treiterden, omdat ik dat niet kon verdragen. Toen ik het had gedaan, had ik spijt en heb ik en plein public aan de jongens vergeving gevraagd. God de Vader sloeg de mensen die tegen Hem in opstand kwamen niet in elkaar, zo groot is Zijn liefde voor een gevallen wereld.”

De oproep tot bekering is volgens De Jong niet vrijblijvend. „Jezus zegt niet: „Ik zal u bekeren”, maar: „Bekeert u.” Toen ik het niet meer wist, had ik op een avond een gesprek met een predikant die mij voorhield: „Kiest u heden wie gij dienen zult.” Achteraf heb ik geleerd dat ik niet zelf koos. Moet het gegeven worden? Het wordt jullie vanavond allemaal gegeven. De Heere Jezus staat aan de deur van je hart en klopt. Hoe durf je tegen zo veel nodigingen nee te blijven zeggen? Waar staat in de Bijbel dat je eerst veel andere dingen moet ervaren voordat je naar de Heere Jezus mag gaan?”

Geloof is voor De Jong iets anders dan gevoel, hoewel hij gevoel wel belangrijk vindt. Hij gaf een aantal voorbeelden van zijn eigen gevoel. „Toen ik eens in het bos liep te mediteren, kreeg ik tien minuten lang een gevoel alsof ik zweefde. Dat was het werk van de Heilige Geest. Voor mijn bekering huilde ik niet. Daarna huilde ik lange tijd tijdens bijna iedere preek. Toen kwam er een tijd dat ik niets meer voelde. Ik ben verliefd op mijn vrouw. Ik heb ook tijden dat ik niet verliefd ben, maar dan houd ik nog wel van haar.”

Jongeren moeten volgens De Jong niet iets aparts willen beleven, alleen omdat het goed voelt. Je kunt zelfs door je gevoel bedrogen worden. Zijns inziens is het belangrijker om het Woord te gehoorzamen.

Tijdens de bespreking benadrukte hij dat hij de jongeren wel zou willen dwingen om in te gaan. „Als ik een vijftigpuntsmachinegeweer had en ik kon de mensen de hemel inschieten, dan deed ik het. Ik kan niet dwingen met geweld, maar ik probeer de mensen te winnen door liefde en vriendelijkheid. Hoe ben jij op school?”

Voor de jongerenavonden worden sprekers uit de breedte van de gereformeerde gezindte gevraagd. De Jong: „We hebben heerlijke avonden gehad. Er zijn tientallen jongeren tot geloof gekomen. We spreken met respect over de kerken, maar het is hier geen punt van discussie naar welke kerk iemand gaat. Eerst zongen we alleen psalmen. Nu zingen we ook uit de bundel ”Opwekking”. Er is zo veel belangstelling om te zingen, dat er zangavonden worden georganiseerd, zogenaamde zingkringen.”