Gelet op de huidige instroom van vluchtelingen is het niet verwonderlijk dat de Kamer er van tijd tot tijd behoefte aan heeft om met de regering over dit onderwerp van gedachten te wisselen. Iedereen beseft ook terdege dat het een lastig dossier is. Niemand heeft een afdoende oplossing. Behalve Wilders. De aanpak die hij voorstelt, is heel eenvoudig: „Grenzen op slot en die lui eruit.”

Natuurlijk beseft iedereen dat het niet zo simpel is. Waarschijnlijk weet Wilders dat zelf ook wel. Maar hij zal dat nooit hardop zeggen. Zijn plan sluit immers naadloos aan bij het gevoel dat veel Nederlanders hebben.

Dat is ook het geheim van de PVV. Die partij boekt in peilingen succes doordat ze vertolkt wat bij veel burgers leeft: angst dat op termijn de vreemdelingen hier in ons land het voor het zeggen zullen krijgen. En ook: vrees dat er onder de vluchtelingen potentiële terroristen of IS-strijders zitten.

Wilders geeft aan die onbestemde onlustgevoelens een stem. Hij wijst op het gevaar dat veel vreemdelingen zich onvoldoende aanpasssen. Hij benoemt het gewelddadig karakter van de islam. Hij fulmineert tegen Europa, dat regels stelt waardoor Nederland de grenzen niet kan sluiten.

Het probleem van de meeste partijen in het parlement is dat ze de bevolking te weinig duidelijk maken begrip te hebben voor de heersende angstgevoelens. Daardoor leeft bij veel burgers het gevoel dat Den Haag hen niet hoort en alleen Wilders hen begrijpt.

Natuurlijk is dit een lastig probleem. Want de oplossing voor het vluchtelingenvraagstuk is niet eenvoudig. De route die Wilders voorstelt is niet begaanbaar. Er zijn nu eenmaal gigantische vluchtelingenstromen. Die stop je niet zomaar. Die mensen moeten geholpen worden. Dat is Bijbelse opdracht, dat is humaan en dat is omschreven in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Er moet dus iets gebeuren.

Maar wie draagvlak wil creëren voor de hulp aan vluchtelingen, zal oog moeten hebben voor de zorgen van burgers. Zij zijn bang. Of dit nu terecht is of niet. Dat doet eigenlijk niet terzake. Wie voorbijgaat aan de zorgen en angsten van gewone Nederlanders, schept ruimte voor de partij van Wilders.

In het debat van woensdag werd met soms bijna onfatsoenlijke felheid uitgehaald naar Wilders. Vanuit de gedachte: „Hij brutaal? Dan betalen wij hem met gelijke munt. Gebruikt hij harde taal? Dan doen wij dat ook.” Maar die aanpak speelt Wilders alleen maar in de kaart.

Beter is het de begrijpelijke zorg van burgers serieus nemen en te zoeken naar een antwoord. Wie die methode kiest, neemt de PVV-leider meer wind uit de zeilen dan wie hem met woorden probeert te vangen.