Dat zei dr. P. C. Hoek zaterdagmorgen op de conferentie (18+) van de HHJO. De jongerenorganisatie van de Hersteld Hervormde Kerk houdt van vrijdagavond tot maandagmorgen een conferentie met als thema ”De Bergrede, christen in de praktijk”.

Dr. Hoek, docent aan het Hersteld Hervormd Seminarie in Amsterdam, zei in zijn lezing over het deelthema ”geven en ontvangen” dat praktische zaken als vrijgevigheid en herbergzaamheid geen bijzaken zijn, maar wezenlijke onderdelen van het christenleven. „Meestal worden thema’s als wedergeboorte en rechtvaardiging belangrijk geacht en staan zaken als liefdadigheid en gastvrijheid op de tweede plaats. Maar niet voor niets haalde de apostel Paulus in zijn afscheidsrede een uitspraak van Jezus aan, namelijk dat het zaliger is te geven dan te ontvangen.”

Volgens dr. Hoek wordt in de Bergrede een onderscheid gemaakt tussen de gezindheid van het hart en de zichtbare daden (de hand). „In onze tijd, waarin alles om het geld draait, wordt welvaart opgevat als economische groei. Wie echter hét Leven kent, heeft een hemelse schat: een rijkdom die niet aan devaluatie onderhevig is. Helaas zijn er in de christelijke gemeente mensen die teveel kleven aan dit aardse leven.”

In het tweede deel van zijn lezing behandelde dr. Hoek de praktische uitwerking van een hemels georiënteerde gezindheid. „Een aalmoes is veel meer dan een simpele gelddonatie. Naar Bijbelse maatstaven is een gift veel breder dan het stoppen van wat geld in een bedelaarshand. Aalmoezen geven staat in verband met liefdadigheid in bredere zin. Daarom is het onjuist om goedgeefsheid uit te bazuinen. Wie met zijn goed doen te koop loopt, is niet onbaatzuchtig maar zelfzuchtig”, aldus de docent, die eraan toevoegde: „In het Griekse is een toneelspeler een hypocriet. Een toneelstuk werd vaak aangekondigd door trompetgeschal. Wie zijn liefdadigheid laat uittrompetten, voert een slecht toneelstuk op: hij is een echte hypocriet.”

Dr. Hoek noemde voorbeelden van mensen die anoniem anderen hielpen. „Die weldoeners wisten dat de linkerhand niet mag weten wat de rechterhand doet. Degenen die hulp kregen, kenden hun helpers niet, althans nog niet, want op de laatste dag wordt alles geopenbaard”.

Vrijdagavond opende ds. L. Krooneman, predikant van de hersteld hervormde gemeente in Schiedam, de conferentie met een lezing over het deelthema ”zalig zijn…”. De Bergrede neemt vele hoofdstukken in beslag en daaruit blijkt hoe belangrijk de evangelist Mattheüs deze toespraak van Jezus vindt, zo begon ds. Krooneman zijn inleidende lezing. „Jezus sprak de zaligsprekingen uit tegen Zijn discipelen en daarom zijn die niet bedoeld om binnen te komen, maar bedoeld voor mensen die binnen zijn. Het gaat niet om de vraag: „hoe word ik zalig?” maar om de vraag: „hoe lééf ik uit de zaligheid?”.

Ds. Krooneman zei dat de kern van de Bergrede bestaat uit het feit dat Zijn discipelen in de wereld een lichtend licht en zoutend zout zouden zijn. Dat kan alleen in een persoonlijke geloofsverbondenheid met de Zaligmaker. De predikantbehandelde in zijn lezing het karakter van de afzonderlijke zaligsprekingen en bracht die in verband met de daaraan verbonden beloften.

Zaterdagavond spreekt ds. H. Zweistra over ”Bidden en vasten”. In de diensten op zondag –’s morgens in de hersteld hervormde gemeente van Soest en ’s middags in Woudenberg– wordt in de preek aandacht gegeven aan het thema.