Een woordvoerster van staatssecretaris Ross van Volksgezondheid bevestigde woensdagmorgen dat de bewindsvrouw een groot onderzoek heeft laten instellen naar het misbruik van de gelden voor de Algemene wet bijzondere ziektekosten. Ziekenhuizen blijken onder één hoedje te spelen met thuiszorginstellingen om kosten te besparen. Zo zijn er ziekenhuizen waar diabetesverpleegkundigen spreekuur houden die worden betaald door thuiszorginstellingen. De thuiszorg is een AWBZ-voorziening waarvan de kosten de laatste jaren alleen maar toenemen. De ziekenhuizen worden betaald via premies voor zorgverzekeringen. Door deze constructie besparen ziekenhuizen geld en stijgen de kosten voor de AWBZ ten onrechte.

Ross wil eerst inzicht hebben in de teveel betaalde gelden en zal deze daarna terugvorderen van de ziekenhuizen. In dat geval krijgt minister Hoogervorst van Volksgezondheid, die politiek verantwoordelijk is voor de ziekenhuizen, te maken met een tegenvaller.

De staatssecretaris laat ook een onderzoek instellen naar de omvang van de groep mensen die thuiszorg krijgt zonder dat daarvoor een indicatie is afgegeven. Het zou gaan om bijna 150.000 van de 350.000 cliënten. In sommige gevallen wordt de zorg al verleend voordat er een indicatie is. Anderzijds krijgen mensen zorg die geen zorg meer nodig hebben. Als de hele groep ten onrechte zorg krijgt, worden er enkele honderden miljoenen euro’s verkeerd besteed.

Er zijn ook grote twijfels over de besteding van de 15 miljard euro die in de afgelopen jaren extra in de zorg is gestoken, met name om de wachtlijsten terug te dringen. De lijsten zijn wel kleiner geworden, maar de ziekenhuizen en verzorgingshuizen kunnen niet aangeven waarvoor het extra geld precies is gebruikt.

Een commissie uit de Tweede Kamer onder leiding van het CDA-kamerlid Mosterd concludeert dat in een uitgelekt ontwerpeindverslag, zo meldde de Volkskrant van woensdagmorgen. Het rapport wordt volgende week officieel gepresenteerd.

Volgens de commissie is het niet na te gaan of de middelen doelmatig zijn besteed. De schuld daarvoor ligt overigens voor een groot deel bij de Tweede Kamer zelf. Die stelde de miljarden zonder voorwaarden vooraf beschikbaar.