Tijden veranderen, maar sommige muzikale concepten niet. De cd ”Fluist’ring der hoop” laat dezelfde combinatie van lage en hoge stem horen, maar met andere namen: bariton Henk Dijkhuizen en tenor Arne van Ommen.

Het duo is een genot om naar te luisteren. Dijkhuizen (1958) is ”een ouwe rot” in het zangvak. Hij was solist bij diverse koren, onder meer het Kamper mannenkoor DEV. Van Ommen (1990) komt daarmee vergeleken pas kijken, maar staat niet minder zijn mannetje.

Waar zit dat genot in? In de stemmen, die wonderschoon bij elkaar passen. De mannen zingen met veel passie. Hun voordracht staat volledig in dienst van de tekst, en zo hoort het. Een enkele keer is een intonatieprobleempje te horen, zoals in ”Stil maar, wacht maar”.

Het repertoire is beproefd, niet bijster origineel. Het loopt van ”Jezus, Die mijn ziel bemint” tot ”Vader, vol van vrees en schaamte”. Daar zit muzikaal en tekstueel niet heel veel variatie in. Het aantal psalmen blijft beperkt tot twee, waarvan één als orgelsolo.

Het duo wordt begeleid door organist Ron van Ommen, vader van de tenor. Hij ontpopt zich als een vaardige, smaakvolle speelman, met geregeld muzikale verrassingen en een voorliefde voor het wisselen van toonsoort. Het Van Damorgel van de Thoolse Grote Kerk zingt onder zijn handen heerlijk de kerk in. De geluidsopname is mooi ruimtelijk, zonder tekort te doen aan de verstaanbaarheid.

Fluist’ring der hoop; Excellent Recordings (ER 115415); € 14,95; bestellen: www.bestelmuziek.nu