Afgelopen zaterdag betoogde Willem-Gert Aldershoff dat de voorstanders van een referendum over het EU-Oekraïense associatieverdrag de situatie in Oekraïne niet begrijpen (RD 19-9). Helaas gaat Aldershoff in het geheel niet in op de reden van ons referendumverzoek. Het gaat ons niet om het belang van Oekraïne, maar om het democratisch belang en de toekomst van ons eigen land.

De drang van Aldershoff en andere eurofielen om heel Europa te controleren heeft gevaarlijke imperialistische, en zelfs koloniale trekken. Dat blijkt niet alleen uit het artikel van Aldershoff, het is ook heel goed af te lezen aan de verdragstekst zelf. De verdere uitholling van de nationale soevereiniteit en de democratie door de EU wordt via dat verdrag verder verstevigd. Daarom moeten volgens ons de Nederlanders een uitspraak over deze wet kunnen doen, want onze volksvertegenwoordigers laten ons hierbij in de steek.

Nu de EU de soevereiniteit van Nederland fundamenteel heeft ondergraven, wil ze ook Oekraïne aan zich binden. En dat zonder dat Oekraïne toegang krijgt tot de wetgevende instituties van de EU. De EU claimt Oekraïne met een mythisch beroep op historische banden en gemeenschappelijke Europese waarden. Het verdrag beweert dat Oekraïne daardoor gemakkelijk kan deelnemen aan Europees beleid.

Deze EU-nationalistische motivatie wordt versterkt met een misplaatst beroep op krachtige steun van het volk in Oekraïne (nota bene: niet het volk van Oekraïne) voor de ‘Europese’ koers. Maar precies omwille van dit verdrag is de burgeroorlog ontstaan. Hoezo krachtige steun?

Onze gemeenschappelijke waarden zijn volgens de EU democratie, mensenrechten, fundamentele vrijheden en de rechtsstaat. Er zijn aanwijzingen genoeg dat Oekraïne deze waarden helemaal niet serieus neemt. Maar erger: de EU zelf versterkt ondemocratische structuren, desinformatie en mythevorming. Uit de preambule en verschillende artikelen van het verdrag blijkt dat de EU op grote schaal aan mythevorming doet om zich een historische legitimiteit te verschaffen en om zo de nationale soevereiniteit van de EU-lidstaten en van Oekraïne volledig te ondermijnen. Zo vraagt artikel 443 om het creëren van een op historische kennis gebaseerd saamhorigheidsbesef tussen Oekraïne en de EU-lidstaten. Tegelijk moet in Oekraïne de kennis over de EU, haar waarden, werking en beleid worden versterkt. Als dit geen mythologiserende voorbereiding is op lidmaatschap, wat is het dan?

Het associatieverdrag eist van Oekraïne dat het land zich volledig onderwerpt aan EU-wetgeving en -normen en overgaat tot een ingrijpende reeks hervormingen van zijn instellingen, economie en samenleving. Het gaat om een revolutionaire invoering van wetten en regels waar geen Oekraïner ooit voor heeft gestemd. Het gaat er hier niet om of die wetten op zich goed zijn of niet. Waar het om gaat is dat Oekraïne volledig onder EU-curatele komt te staan. Het land krijgt een informatieplicht en zal over de voortgang van zijn hervormingen voortdurend moeten rapporteren aan de Associatieraad, waarin leden van de Europese Raad, de Europese Commissie en Oekraïne zitting hebben. Over verkiezingen in Oekraïne wordt niet gesproken, wel over voortdurend overleg van allerlei maatschappelijke actoren met politieke instellingen, altijd onder toezicht van de EU. Hoezo democratie?

Oekraïne moet zijn binnenlands beleid en economie, maar ook zijn buitenlands beleid en het veiligheids- en defensiebeleid voortdurend coördineren met de EU en optreden met inachtneming van het door de EU uitgezet beleid. Ten slotte moet het land de EU van elke (!) wijziging in zijn nationale wetgeving in kennis stellen (artikel 56, lid 6). Als dit geen kolonisering is, wat is het dan?

Het uiteindelijke doel is economische integratie en verdieping van de politieke associatie. Mocht Oekraïne niet slagen in de vereiste hervormingen, dan mag het land wellicht geen lid worden van de EU. Tegen die tijd staat het wel volledig onder EU-controle en is het geïntegreerd zonder zeggenschap.

De prijs die Nederlanders voor deze kolonisering betalen is groter dan je zou denken. Die prijs is een machtigere EU waarvan de interne en geopolitieke ambities nog moeilijker te ontmantelen zullen zijn. Het zijn verder grote financiële bijdragen aan de ‘hervorming’ van Oekraïne tot een EU-modelkolonie. Het is een nodeloze verscherping van het conflict met Rusland. Het is ook een verdere versterking van de uitvoerende macht, ten koste van de wetgevende (zowel in Oekraïne als in de lidstaten van de EU) door een verdere uitbouw van ongecontroleerde overlegstructuren voor nationale politici op Unieniveau. Het is dus ook een verdere ondermijning van onze nationale constitutie en democratie.

Feit is dat door dit verdrag de macht van de Europese Commissie, de Europese Raad, en het Europese Parlement ook in termen van informatievoorsprong verder toeneemt. Anders gezegd: de Europese Unie ontwikkelt zich door dit verdrag verder tot een volwaardige en hoogmoedige revolutionaire superstaat. Dat moet worden gestopt. Het nieuwe raadgevend correctief referendum is een van de weinige constitutionele middelen waarmee we nog kunnen proberen de voortgang van die revolutie te remmen of zelfs te stoppen.

De auteurs zijn namens het Burgercomité-EU betrokken bij het burgerinitiatief Geenpeil, dat een raadgevend referendum probeert af te dwingen over het associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne.