De Republikeinen gaven woensdag de aftrap met een televisiedebat op nieuwszender CNN. Maar liefst vijftien kandidaten hebben zich inmiddels gemeld om namens de Grand Old Party volgend jaar een gooi naar het presidentschap te doen.

Nu is het wat te gemakkelijk om het debat van gisteren als een aflevering uit een soapserie af te doen. Want er werd wel degelijk ook inhoudelijk gedebatteerd. Over een amnestieregeling voor illegale immigranten – een heet hangijzer in de Verenigde Staten. Over de strijd tegen Islamitische Staat en de vraag of Amerika opnieuw grondtroepen naar het Midden-Oosten moet sturen om orde in de chaos te scheppen.

Hillary Clinton kreeg er ook nog even van langs omdat zij tijdens haar ministerschap e-mails via een privéserver had verstuurd. Dat was makkelijk scoren.

Maar de handen van het publiek gingen pas echt op elkaar toen de kandidaten elkaar persoonlijk in de haren vlogen. Dat zegt iets over dat publiek. Maar het zegt minstens zo veel over de dames en heren politici die denken geschikt te zijn voor het hoogste ambt in de Verenigde Staten.

Donald Trump is vooralsnog met stip de kampioen moddergooien. Hij verweet eerder kandidaat Jeb Bush dat hij een slap standpunt ten aanzien van immigratie inneemt omdat zijn vrouw van Mexicaanse afkomst is. Bush eiste gisteren tijdens het debat excuses van Trump aan zijn echtgenote, maar de schatrijke zakenman weigerde dat resoluut.

Carly Fiorina kreeg een daverend applaus toen zij Trump confronteerde met een eerder interview waarin hij denigrerende opmerkingen over haar uiterlijk had gemaakt. Toen de verslaggever vroeg waarom Fiorina volgens Trump geen president kan worden, antwoordde de magnaat: „Moet je dat gezicht eens zien.”

Overigens is zo’n televisiedebat wel verhelderend. We weten nu dat Jeb Bush als tiener weleens een joint heeft gerookt en dat wat hem betreft de beeltenis van de voormalige Britse premier Margaret Thatcher wel op een biljet van 10 dollar mag staan. Rand Paul vindt het geen punt om marihuana te legaliseren – een standpunt dat hem op heftige kritiek kwam te staan.

Het is wederom de typische manier waarop in Amerika campagne wordt gevoerd. Spindoctors doen niets anders dan de hele dag graven in het verleden van tegenkandidaten om kwade geruchten te kunnen verspreiden en munitie op te doen voor debatten als dat van gisteren.

En natuurlijk moet de president van de Verenigde Staten –die nog steeds als machtigste persoon ter wereld wordt beschouwd– van onbesproken gedrag zijn. Maar het zou de kandidaten sieren als zij eens wat meer op inhoud zouden debatteren.

Dat laatste is natuurlijk een illusie. Want het is in Amerika nooit anders geweest.