Veel Weertenaren melden zich als vrijwilliger aan, maar kunnen pas volgende week benaderd worden. Eerst moeten dringender zaken geregeld worden. Zoals keukens en de spullen die eerst gesorteerd moeten worden. Kleding bijvoorbeeld, binnengebracht voor de WelkomstWinkel. Hele stapels liggen tegen de muur.

Asielzoekers lopen woensdag de kazerne in en uit, vragen de weg naar de winkels, enkele kilometers verderop. Een nieuwe buslading met asielzoekers uit Syrië komt binnen; de mannen, vrouwen en kinderen krijgen een kop koffie in de kantine en kijken onwennig om zich heen.

Duizend mensen worden in Weert opgevangen. „Toen de eerste vijfhonderd dinsdagavond aankwamen, waren er maar twee mensen op de kazerne”, zei Robert Ploeg, woordvoerder van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers COA. „We moesten inderhaast iedereen optrommelen.”

Buurtbewoners staan aan de overkant van de Kazernelaan en slaan de bewegingen op het kazerneterrein gade. Hun gezichten verraden gemengde gevoelens. Een boze man stopt met zijn auto en trekt de vluchtelingen verwensend spandoeken van de omheining voor de kazernepoort. Spandoeken, waarop een welkomsttekst stond. Voor hem zijn ze niet welkom.

Een jonge asielzoeker laat een briefje zien, ‘station’ staat erop, en dan ‘vliegveld’. Iemand wijst hem waar het station ligt. De man, rugzak over zijn schouders, rent weg van de kazerne. „Die zien we niet meer terug”, zegt iemand. Een andere man bedekt zijn gezicht met een sjaal, wil niet op de foto. Maar de gezichten van de meeste mannen, vrouwen en kinderen klaren zienderogen op als ze vriendelijk worden toegesproken door nieuwsgierigen uit de regio.