Nee, stelde dr. Paas, auteur van onder andere het boek ”Liefde voor Israël nader bekeken – Voor het Evangelie zijn alle volken gelijk”. „„Het is volbracht”, klonk het op Golgotha. Vervolgens scheurde het tussenhangsel en is er geen onderscheid meer tussen de volken. De kerk kan dus niet naar een bepaald volk –Israël– gaan en zeggen: Uit jullie zullen nog eens veel meer mensen bekeerd worden dan uit enig ander volk.”

Met nadruk: „We moeten de Bijbel lezen in het licht van Christus en daar ook de volle consequenties aan verbinden. Het volk: dat zijn alle volken geworden. Het land: dat is verbreed naar de hele wereld. En Christus Zelf is de Tempel. De enige nog uitstaande belofte is voor mij de wederkomst. Amen. Daar heb ik genoeg aan.”

Voor het tweede jaar wordt in Gouda een ”masterclass Israël” gehouden, bedoeld voor studenten. Organisatoren zijn de SGP-jongeren, het deputaatschap Israël van de Gereformeerde Gemeenten en Driestar educatief. Gisteren had de eerste van vijf avonden plaats, over theologie rond Israël.

Dat de Bijbel gelezen dient te worden „in het licht van Christus” kon ds. Silfhout, predikant te Capelle aan den IJssel, alleen maar beamen. „Laat ook duidelijk zijn: de zaligheid is alleen in Christus. Zij die menen dat er voor Joden een andere weg tot God is, stellen het Nieuwe Testament buiten werking. Er zijn geen twee wegen tot het heil. Dit gemeenschappelijke uitgangspunt neemt vanavond misschien iets van de scherpte tussen ons beider standpunt weg. Wij geloven niet in een aparte kerk voor Joden en christenen uit de heidenen. Het is één gemeente, de middelmuur des afscheidsels is afgebroken.”

Toch neemt dit niet weg dat er nog onvervulde beloften voor het Joodse volk liggen, merkte de predikant op. „In dit verband vind ik het ook verheugend dat er vanuit Israël steeds vaker een beroep op ons deputaatschap wordt gedaan om toerusting vanuit een calvinistische levensvisie. Binnenkort hoop ik er weer heen te gaan, een congres waarop het sola fide en sola scriptura aan de orde zullen komen. Je ziet ook een voorzichtige toename van het aantal Joden dat in de Messias gelooft.”

Maken zij die menen dat er nog „een plus” is voor het Joodse volk zich schuldig aan „israëlisme”, zoals dr. Paas in zijn boek suggereert? Ds. Silfhout, die deze vraag opwierp: „Dat lijkt me een karikatuur. Ik noem hier ds. Elias Fransen en ds. J. Fraanje. Beiden hebben uitgezien naar Israëls bekering nog voordat de staat Israël een feit werd, in 1948. Het verwijt van israëlisme zou hen diep getroffen hebben. Thomas Boston schreef: „Hebt u enige liefde tot de kerk, hebt u de begeerte dat er een grote reformatie in de kerk zal komen, bid dan om de bekering van de Joden.” Dat we daar op dit moment nog weinig van zien, komt misschien wel doordat we de oproep van Boston zo weinig ter harte hebben genomen.”

Twee Israëls

Hoe is de kerk verbonden met Israël? Op die vraag ging dr. Paas uitvoerig in. „De kerk als gemeenschap van gelovigen is verbonden met allen uit Israël, voor en na Christus, die in gehoorzaamheid in Christus hebben geloofd zoals Mozes en de profeten dat deden. Er zijn twee Israëls: dat van het vlees en dat van de Geest. Het geestelijke Israël zijn zij wier hart besneden is: christenen uit Joden en heidenen. Geestelijke verbondenheid hebben we niet met het Israël dat Christus verwerpt.”

Vandaag de dag tref je echter een andere benadering aan, constateerde de theoloog, „ook in mijn eigen kerkverband, de Christelijke Gereformeerde Kerken: zie het CGK-visiedocument over de relatie tussen kerk en Israël. Van die visie beschuldig ik mijn broeder niet: het christologische staat bij hem bovenaan. Maar kerkelijk Nederland staat bol van andere geluiden: „Na Auschwitz moet alles anders.” Laten we vasthouden aan het adagium van Luther: in de Schrift gaat het om „was Christum treibet”: wat ons uitdrijft tot Christus.”

China

Israël was een „intermezzo in de heilsgeschiedenis”, stelde dr. Paas tijdens de discussie. „Zijn functie was om de wereld te laten weten wie de Heere Jezus is.”

Hij verwees hier ook naar de jaren dat hij in Malawi werkte. „Ik had daar echt niet moeten zeggen dat er één volk is dat bij God een wit voetje heeft, en dat dat nog wel een blank volk is ook.”

Ds. Silfhout: „U spreekt vanuit een zendingssituatie in Malawi. Er valt meer over te zeggen. Wij weten dat de kerk in China hard groeit. Vanuit China komt steeds indringender de vraag naar ons toe of we onderwijs willen geven in de visie op het Joodse volk. Onder Zuid-Koreanen zie je hetzelfde. En: als we geloven –en ik geloof dat van ganser harte– dat er in het Woord onvervulde beloften liggen voor het Joodse volk, zal dat Woord zijn kracht doen. Ik zie daar ook bewijzen van.”

www.sgpj.nl/masterclass-israel

Lees ook:

Meten hoe het zit met kerk en Israël

Fascinatie voor Israël

Zicht op Israël

“We willen de joden jaloers maken”