Welke rol speelt de vrouw van de zendingswerker?

„De rol van de vrouw van een zendingsarbeider ligt in het verlengde van de rol van iedere christenvrouw in de gemeente. Zij is geroepen om haar gaven te gebruiken in dienst van de Heere en Zijn koninkrijk. Dat betekent uiteraard dat zij haar taak in haar gezin heeft. Zoals overigens ook haar man die heeft. Verder zal zij in de gemeente waaraan haar man verbonden is, haar bijdrage kunnen en moeten leveren. In zendingsgebieden zijn nogal eens gemeenten van buitenlanders (zendingswerkers en ontwikkelingswerkers) ontstaan, die los van de plaatselijke gemeente fungeren. Als het gezin van de zendingswerker alleen in een dergelijke gemeente meedraait, kan dat schadelijke gevolgen hebben voor het werk van de zendingsarbeider. De lokale mensen denken al gauw dat de vrouw van de zendingswerker op hen neerkijkt en niet samen met hen naar de kerk wil gaan.”

Welke taken vervult u?

„Destijds kreeg ik geen aparte taakomschrijving. Naast het werk in gezin en plaatselijke gemeente (zondagsschoolwerk, bezoekwerk) heb ik in de loop van de jaren een aantal taken gekregen. Al voordat ik mijn man leerde kennen, voelde ik me geroepen om in de zending te gaan werken. Ik studeerde theologie en heb na onze uitzending steeds mijn ogen opengehouden voor werk. Op dit moment ben ik adviseur van het bestuur van een kleuterschoolproject en begeleid ik de juffen van twee kleutergroepen in Gantsi, de plaats waar wij wonen.

Door dit werk raakte ik betrokken bij het registreren van kinderen op de basisschool, en met name van drop-outs: kinderen die vroegtijdig de school verlaten. Sinds 1999 ben ik de voorzitter van een plaatselijk comité dat probeert iets te doen aan de problemen van deze kinderen.

In 2001 hebben Jan en ik samen met de kerken in het Gantsi District een ”Ware liefde wacht”-programma opgezet. Wij coachen een commissie van jongeren die voorlichting geeft over aids op scholen en aan kerkelijke jeugdgroepen. De commissie stimuleert jongeren een belofte te tekenen waarin staat dat ze zich tot aan hun huwelijk onthouden van seksuele activiteiten. Sinds kort geef ik ook lessen Oude Testament aan plaatselijke kerkleiders in Gantsi. Met veel plezier, want het dwingt mij om meer te studeren in Gods Woord.”

Wordt uw positie wel eens onderschat? „Mensen in Nederland die ons kennen en weten wat we doen, onderschatten niet gauw mijn positie. In Botswana kijken mensen wel eens neer op mensen die vrijwilligerswerk doen. Dat is met name frustrerend in het werk onder straatkinderen. Je hebt als vrijwilliger ten opzichte van de overheid eigenlijk te weinig bevoegdheid om beslissingen te nemen. Anderzijds waardeert men mijn inbreng en mening, omdat ik al bijna twaalf jaar in Gantsi woon.”

Heeft de vrouw van de zendingswerker meer dan vroeger een plek gekregen?

„Ze heeft, denk ik, een actievere rol gekregen op het zendingsveld. Dit omdat meer vrouwen in Nederland een hogere opleiding hebben genoten en ook graag iets met die opleiding willen doen. In elk geval is er nog meer erkenning door het thuisfront. Want vroeger deden vrouwen van zendelingen ook al heel veel.”

Heeft u tips voor de (toekomstige) vrouw van de zendingswerker?

„Het is belangrijk om open te staan voor de mensen om je heen. Verder is het van belang om biddend bezig te zijn met de vraag wat jouw gaven en mogelijkheden zijn op het zendingsveld. Dat geldt trouwens evenzeer voor iedere christenvrouw in Nederland. Is Nederland op dit moment ook niet een zendingsveld?”