Het zogenoemde Minsk-I omvat een stappenplan van staakt-het-vuren en terugtrekking van de wapens tot een autonome status voor Oost-Oekraïne en wederopbouwplannen. In januari laaide het geweld weer op, waarna Duitsland, Frankrijk, Rusland en Oekraïne in februari opnieuw om de tafel gingen zitten. Minsk-II omvat een nieuw en uitgebreider plan om het geweld te sussen.

Minsk staat in Oekraïne synoniem voor een diplomatieke oplossing voor het conflict. „Er zijn geen alternatieven voor de Minsk-akkoorden”, zei de Oekraïense president Petro Porosjenko zaterdag. Volgens hem is het akkoord de enige oplossing „om een einde te brengen aan de bezetting, de grenzen te herstellen en krijgsgevangenen vrij te krijgen.”

Minsk is ook voor de rebellen heilig. Het is een „redelijk alternatief voor een politieke oplossing”, liet rebellenleider Aleksander Zachartsjenko van de zelfbenoemde Volksrepubliek Donetsk zaterdag weten. „Alle andere opties zullen leiden tot onnodige doden, vernietiging en economisch verval.”

In het kader van de Minsk-akkoorden is de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) als waarnemer in Oekraïne. Ook zijn er talloze keren gevangenen uitgeruild en staan er aan het front in Oost-Oekraïne in ieder geval minder wapens dan voor Minsk-1. Hoewel er nog wordt geloofd in een vreedzame oplossing, verwijten beide partijen elkaar de afspraken in de wind te slaan.