De AIVD ging eerder over de schreef bij het Amsterdamse kantoor Prakken d’Oliveira. Het uitwerken van communicatie in bijvoorbeeld tapverslagen mag bij advocaten alleen als er concrete aanwijzingen zijn dat er een direct gevaar bestaat voor de nationale veiligheid. De AIVD moet een afweging maken tussen de veiligheid en het belang van de advocaten om vertrouwelijke gesprekken te kunnen voeren.

Volgens de commissie van toezicht op de inlichtingendiensten CTIVD is die afweging bij Seebregts en Saey „in de meeste gevallen” niet gemaakt en heeft de AIVD „onbehoorlijk” gehandeld.

Wat de inlichtingendienst verder met de informatie heeft gedaan is niet bekend. Minister Plasterk heeft opdracht gegeven de ten onrechte opgemaakte documenten te vernietigen.

Advocaat André Seebregts zegt dat hij er steeds rekening mee heeft gehouden dat zijn kantoor werd afgeluisterd. „We bespreken niets wat heel erg vertrouwelijk is via de telefoon. Maar het kan altijd een keer gebeuren”, zegt Seebregts, die meerdere terreurverdachten bijstaat.

Volgens Seebregts blijkt uit de handelswijze van de geheime dienst dat de AIVD zichzelf niet kan controleren. „Dat werkt gewoon niet. Het is belangrijk dat hier een goed onafhankelijk toezicht op komt”, benadrukt de advocaat. „Mensen moeten in vertrouwen kunnen spreken met hun advocaten. Het raakt het recht op een effectieve verdediging.”

Een woordvoerder van Binnenlandse Zaken laat in een reactie weten dat het kabinet vindt dat verdachten zonder beperkingen toegang moeten hebben tot een advocaat en dat het kabinet vindt dat er een vorm van onafhankelijke toetsing vooraf moet komen.

De rechter bepaalde in juli dat er onafhankelijk toezicht moet komen op de AIVD en MIVD. Als dat toezicht er niet snel is, moeten de diensten zelfs helemaal stoppen met het afluisteren van advocaten. Het kabinet is daartegen in beroep gegaan.