Vrijdag werd het gezin opgepakt en overgebracht naar Zeist waar ze hun uitzetting moesten afwachten. Maandag bleek dat het gezin ervoor heeft gekozen de vader alleen terug te laten gaan naar Angola. Nederland wil hem uitzetten omdat hij mogelijk betrokken is geweest bij oorlogshandelingen.

Márcia zei nog geen idee te hebben hoe ze straks afscheid moet gaan nemen van haar vader. „We zijn zo gehecht aan elkaar, hij is zo belangrijk voor ons. Ik kan me geen leven voorstellen zonder mijn vader.” Verder zei ze dat ze niet snapt waarom Nederland nu zo streng is voor haar vader. „Ik snap het niet. Het Openbaar Ministerie heeft onderzoek gedaan en niks gevonden. En de Angolese ambassade heeft het in 2008 ook officieel laten weten…”

Voor Márcia, haar broertje Gláucio en hun moeder was de overbrenging naar het uitzetcentrum in Zeist traumatisch, vertelde ze verder. „Tien man binnen in onze kamer, acht politieauto’s buiten, alsof we topcriminelen waren. We konden niks doen en dan opeens ben je in een gevangenis. Je begrijpt niet wat er om je heen gebeurt, het gaat allemaal zo snel.”