De ondertekening van het document zou afgelopen maandag plaatsvinden. Door de grote aanslagen, waarbij in Bagdad en Karbala meer dan 270 mensen werden gedood, is de ondertekening uitgesteld. Nu zou het eventueel vrijdag worden ondertekend. Het ontwerp zal mogelijk tot eind 2005 van kracht blijven en wordt gezien als een belangrijke mijlpaal in de overdracht van regeringsverantwoordelijkheid aan de Irakezen, op 30 juni.

Omstreden is echter de grote rol van de islam. De Amerikaanse bewindvoerder Paul Bremer heeft alvast laten doorschemeren dat hij elke poging om een islamitische republiek te vestigen, zal verhinderen. Islamitische vertegenwoordigers in de regeringsraad willen dat het ontwerp uitsluitend van de islam uitgaat. Maar volgens Bremer mag deze godsdienst „een”, niet de énige bron van de rechtsspraak zijn. Dat laatste houdt in dat niet alles door de islam wordt bepaald, maar ook dat er in het ontwerp geen dingen staan die tegen de islam ingaan.

De zo’n 1 miljoen christenen in Irak zien met lede ogen aan dat de regeling weliswaar de Koerden verdergaande autonomie verleent en ook speciale rechten aan de sjiieten in het zuiden verschaft, maar dat ze de christelijke minderheid in de kou laat staan. Ze vrezen dat de uitoefening van hun godsdienst sterker beperkt zal worden dan onder de dictatuur van Saddam Hussein. Diens regime was, volgens christelijke Iraakse leiders, weliswaar gewelddadig, maar had een seculiere grondslag, zonder dat de islam voorrang kreeg boven andere religies. In de toekomst zullen christelijke diensten alleen „onopvallend” mogen plaatsvinden, is de angst.

De enige christelijke vertegenwoordiger in de regeringsraad heeft aandacht voor de kwestie gevraagd, maar tevergeefs. Ook werd, naar verluidt, nauwelijks geluisterd naar zijn opmerking dat de doelgerichte terreur tegen christenen toeneemt. Tot op heden hadden slechts vrouwen zonder sluier en handelaren in alcohol te lijden onder het geweld van militante moslims. Nu zijn er steeds vaker signalen van aanvallen op kerkgebouwen, predikanten en christelijke hulpverleners.

Intussen is het aantal christenen in Irak sinds de val van Hussein „explosief” gegroeid, bleek begin deze week uit gesprekken van het ANP met kerkleiders. Op verschillende plaatsen in het land leidt dit tot spanningen tussen moslims en christenen. Vooral evangelische kerken maken een forse groei door. Voordat de Amerikaans-Britse coalitie het land binnenviel, was er één evangelische kerk toegestaan; nu zijn er alleen al in Bagdad twaalf gemeenten.