De jaarlijkse conferentie, die tot en met woensdag duurt, werd geopend door ds. G. Kater van de hersteld hervormde gemeente van Waarder, die mediteerde over Jesaja 40:1-2.

Hij wees zijn medepredikanten op het karakter van de prediking: „Het is belangrijk dat onze preken telkens een grondig exegetisch fundament krijgen. Het is belangrijk dat in onze prediking allen die nog buiten Christus leven ernstig worden gewaarschuwd, en welmenend worden genodigd om te komen tot Christus. Het is belangrijk dat onze prediking gaat over één Naam, twee wegen, en drie stukken. Maar zonder daarvan iets af te doen zegt de Heere in déze tekst nadrukkelijk: „Troost, troost Mijn volk, zal ulieder God zeggen.””

De keerzijde daarvan hoeft overigens niet verzwegen te worden: „Aan alle ongelovigen die weigeren zich te bekeren wordt verkondigd dat de toorn van God op hen rust, en op hen blijven zal, zolang zij zich niet bekeren tot de Heere. Maar Jesaja 40 laat alle nadruk vallen op het eerste aspect: „Troost, troost Mijn volk.” Als Calvijn in zijn commentaar op Jesaja 40 over trouwe leraars spreekt, schrijft hij dat uit hun mond telkens weer opklinkt de enige troost, welke neergebogenen weer opricht en dodelijk verschrikten weer moed doet vatten.” Daarbij mag de predikant ook zichzelf insluiten, want hij is in alle opzichten niet anders dan zijn gemeenteleden.

Andere sprekers maandag zijn ds. H. Polinder, christelijk gereformeerd predikant te Urk (over John Knox), dr. R. W. de Koeijer, hervormd predikant te Bilthoven (over geestelijke verlatenheid), en ds. M. Goudriaan (hervormd emeritus predikant te Ede (over de doop).