Bahr zorgde voor de West-Duitse toenadering tot Oost-Duitsland en de Sovjet-Unie onder bondskanselier Willy Brandt. Gabriel noemt zijn partijgenoot „een moedige, oprechte en grote sociaaldemocraat, de architect van de Duitse eenheid, politicus van de vrede en Europeaan”.

De val van de Berlijnse Muur in 1989 was voor Egon Bahr een droom die in vervulling ging. De twee Duitslanden konden nu gaan werken aan hereniging. CDU-kanselier Kohl voerde het beleid uit. Maar het was een plan dat binnen de kring van de sociaaldemocratische SPD bedacht was. Bahr had zich tientallen jaren ingezet voor toenadering tussen oost en west.

Anders dan veel partijgenoten was Bahr blij met de Duitse eenwording. Hij wist dat het moeilijk zou worden om communisme en kapitalisme, arm en rijk, samen te laten gaan. Maar dat was volgens hem de moeite waard. „Eindelijk hebben we nu alle problemen die we ons veertig jaar lang gewenst hebben”, zei hij ironisch.

Egon Karl-Heinz Bahr werd op 18 maart 1922 geboren in het dorp Treffurt. Dat zou na de deling in Oost-Duitsland komen te liggen, 2 kilometer van de grens. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vocht hij in het nazileger. Bahr was een van ”Hitlers Joodse soldaten”, net als de latere bondskanselier Helmut Schmidt.

Bahr sloot zich in 1956 aan bij de sociaal-democratische partij SPD. Begin jaren zestig ontwikkelden Bahr en Willy Brandt een nieuw denken over de DDR. Toen de SPD in 1966 voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog in de West-Duitse regering kwam, werd Bahr op het ministerie van Buitenlandse Zaken steunpilaar van de nieuwe minister Brandt. Na de verkiezingszege van de SPD in 1969 verhuisde hij naar het kantoor van de kanselier. Als staatssecretaris gaf hij samen met bondskanselier Brandt vorm aan de nieuwe ”Ostpolitik”.

Bahr leidde in 1970 onderhandelingen met de Russen. Onder druk van de Sovjet-Unie was ook het Oost-Duitse regime bereid tot onderhandelingen. In 1972 volgde de wederzijdse erkenning van Oost- en West-Duitsland.

Na de eenwording verliet Bahr de politiek. Hij richtte zich op het schrijven van boeken. Eerder dit jaar was hij nog in Moskou, waar hij de laatste Sovjetleider Gorbatsjov ontmoette.