Het aantal is sterk gegroeid door het oorlogsgeweld in landen als Syrië en Irak. Ook de slechte levensomstandigheden in dictatoriale landen zoals Eritrea zorgen voor de stijging.

De vluchtelingenstroom leidt tot onmenselijke taferelen. Smokkelaars proberen de asielzoekers met slecht uitgeruste bootjes in Europa aan wal te krijgen. Dat daarbij velen van hen verdrinken, deert hen niet.

In de Europese Unie wordt gewerkt aan een goede aanpak van de grote vluchtelingenstroom. Dat is hard nodig. Een oplossing is echter verre van eenvoudig.

Een deel van de asielzoekers bestaat vooral uit gelukszoekers die naar het rijkere Europa komen voor het geld. Voor hen zijn de vestigingsmogelijkheden beperkt. Toch is dit punt een reden tot nadere bezinning. Het grote verschil in welvaart in de wereld vraagt niet alleen vanuit humanitaire motieven, maar ook vanuit christelijk perspectief extra aandacht. Moeten de rijkere naties zich niet meer om de armere landen bekommeren?

Belangrijk is dat mensen die vluchten vanwege oorlog of vervolging worden opgevangen. Critici wijzen erop dat zij het beste in hun eigen omgeving kunnen blijven. In de praktijk gebeurt dat ook. De meesten –80 procent– blijven in hun eigen regio.

Een forse groep probeert echter asiel te krijgen in Europa. Verreweg de meeste vluchtelingen gaan naar Duitsland (het eerste halfjaar al 154.105) en Hongarije (ruim 65.480).

Nederland staat met 8695 mensen op de negende plaats. Met een dergelijk aantal moet niet gedaan worden of ons land, dat bijna 17 miljoen inwoners telt, wordt overspoeld door vluchtelingen.

Het is van groot belang dat er wordt gewerkt aan een goede aanpak, waarbij er ook oog is voor draagvlak onder de bevolking. De Europese Unie heeft terecht een flink bedrag beschikbaar gesteld voor onder meer de opvang en de grensbeveiliging in landen als Italië en Grieken­land.

Bij een goede aanpak hoort een nauwgezet onderzoek van de motieven voor de asielaanvraag. Bij die afweging gaat het echter niet alleen om rechtvaardigheid, maar ook om naastenliefde, barmhartigheid en herbergzaamheid. Dat zijn belangrijke christelijke noties.

Voor christenen ligt er bij de vluchtelingen­problematiek dan ook een duidelijke taak. Temeer daar er onder de asielzoekers veel geloofsgenoten zijn. In hoeverre is er sprake van meelijden met hen? Belangrijk is het gebed. Het opdragen van de vervolgde en verstrooide christenen is nodig. Maar dat geldt ook voor concrete hulp en ondersteuning. Positief is dat verschillende kerken betrokken zijn bij de begeleiding van asielzoekers.

Christen-zijn is immers in de kern: God lief te hebben boven alles en de naaste als onszelf. Dit heeft toch ook consequenties voor onze houding ten aanzien van vluchtelingen?