Volgens Sieders heeft zijn cliënt geen moord gepleegd. „W. had nooit de bedoeling om de vrouw te doden. Zijn doel was seks." De raadsman vroeg zich af waarom W. het slachtoffer, dat in Emmen bekend stond als het wandelvrouwtje, een plastic tas over haar hoofd heeft getrokken om herkenning te voorkomen als hij toch van plan was haar te doden.

Volgens Sieders schrok W. toen die tas gedeeltelijk van het hoofd van Van Offeren zakte, waarna zij hem met „grote ogen" aankeek. W. raakte daardoor zo in paniek dat hij haar met de schop sloeg. Sieders achtte daarom moord niet bewezen. Hij hield het op doodslag.

Bovendien vond de advocaat de strafeis te hoog, omdat het Pieter Baan Centrum heeft geconcludeerd dat W. ten tijde van het misdrijf – mits het bewezen wordt geacht – verminderd toerekeningsvatbaar was. Vanwege het advies van tbs met dwangverpleging is vijf jaar celstraf daarom meer op zijn plaats, oordeelde Sieders.

De rechtbank doet 17 maart uitspraak.