In Denemarken, Finland, Noorwegen en Zweden neemt de invloed van de Reformatie op kerk en cultuur gestaag af, constateert de Noorse onderzoekster Margunn Serigstad Dahle in een onlangs verschenen artikel in het Britse christelijke kwartaalblad Solas. Die ontwikkeling vraagt volgens haar om een nieuwe houding van de staatskerken tegenover de cultuur en de bevolking.

In Scandinavië bestaat nog steeds een sterke evangelicale traditie, vooral in Noorwegen. De gevestigde kerken zijn echter sterk beïnvloed door de liberale theologie. Veel Scandinaviërs hangen een subtiele vorm van „praktisch atheïsme” aan. „Voor velen is de Bijbelse boodschap iets uit het verleden”, aldus Dahle. „Kerkgang is niet langer een gedeelde overtuiging, ook niet onder ouderen.”

De kracht van de gevestigde kerken ligt volgens de Noorse onderzoekster in de contacten die ze binnen lokale gemeenschappen hebben. Die hebben echter pas waarde als ze samengaan met een heldere theologische overtuiging en een duidelijk profiel, stelt Dahle.

Ze signaleert steeds meer aandacht voor kerkplanting, de vorming van huiskerken en het aangaan van persoonlijke relaties. Maar die „bemoedigende tendens” moet volgens haar wel samengaan met een „authentieke en relevante prediking, onderwijs, en de verbinding van het Bijbelse geloof met het leven van alledag.” Dahle pleit ervoor dat evangelicale kerken hun leden toerusten om discipelen en getuigen te zijn, in het bijzonder op „seculiere” terreinen zoals de media en universiteiten.

Een „zwakte” van veel lokale Scandinavische kerken is het „alarmerende gebrek aan echt contact met jonge mensen.” Volgens Dahle zijn veel kerkgenootschappen –vooral in Zweden– de afgelopen twintig, dertig jaar hun jongeren kwijtgeraakt. „Het is dus werkelijk noodzakelijk om de jongere generaties in Scandinavië opnieuw met de rijkdom en de relevantie van het Bijbelse Evangelie in aanraking te brengen.”

„Zweedse kerk moet zich herbronnen”, Reformatorisch Dagblad (28 februari 2015)