Boere maakte deel uit van een vrijwilligersteam op de Sea-Watch, een schip onder Duitse en Europese vlag dat eerste hulp biedt aan migranten die in nood verkeren. Zijn ervaring was heel intens, zei hij. „Je realiseert je nog meer dan van foto’s dat als je zo’n boot ziet met meer dan honderd mensen erop, midden op zee met niks eromheen, ze echt hun leven wagen. Dat is wel schrikken. En de keuze die ze maken om ergens naartoe te gaan waarvan ze niet weten wat er eigenlijk is of waar ze aan beginnen.”

De reddingsoperatie had plaats op verzoek van het Italiaanse Migranten Reddings Coördinatie Centrum in Rome, waar alle noodoproepen binnenkomen. De Sea-Watch legde het eerste contact met de vluchtelingen. „Dat is heel spannend, want je moet vertrouwen wekken en duidelijk maken dat je ze komt helpen”, aldus Boere. De opvarenden zaten op een rubberboot van 15 meter bij 2,5 meter, volgens de Amsterdammer veel te klein voor zo’n groot aantal. „Sommige mensen moesten staan. Vanaf 05.30 uur schijnt de zon hier fel en na zes uur in de brandende zon waren ze er niet goed aan toe; uitgeput, vermoeid en gespannen.”

Het uitdelen van zwemvesten leidde meteen al tot spanningen. „Over wie de eerste zwemvesten kreeg. Maar we hadden er genoeg en zeiden ook dat we alleen konden helpen als iedereen rustig bleef. Uiteindelijk ging het heel goed.” Nadat de vrijwilligers van de Sea-Watch een medische check hadden gedaan en extra water en eten mee hadden gegeven, werden de vluchtelingen overgedragen aan een containerschip dat van Italië onderweg was naar Algerije. Die bracht ze naar Sicilië. Het schip van Boere neemt zelf geen mensen aan boord maar verleent alleen assistentie.

Naast het redden van mensen wil het team van de Sea-Watch met zijn acties aandacht vragen voor de schrijnende situatie van bootvluchtelingen.