Die belofte deed de bewindsman vrijdagavond aan de Tweede Kamer. Die was met hem en de ministers Kamp van Defensie en Bot van Buitenlandse Zaken in spoeddebat bijeen om een einde te maken aan de grote onduidelijkheid die was ontstaan over de bevoegdheden van de uitgezonden militairen.

Donner doet met zijn brief het werk van OM-topman mr. J. L. de Wijkerslooth over. Die leek in een deze week uitgelekte brief te suggereren dat de mariniers in Irak in het geheel geen geweld mogen gebruiken, terwijl Defensie altijd heeft gezegd dat de militairen wel geweld mogen toepassen als dat nodig is. De onthulling van de brief veroorzaakte grote commotie en onduidelijkheid over wat de Nederlandse militairen in Irak wel en niet mogen.

In het kamerdebat naar aanleiding van de kwestie uitten met name D66 en VVD keiharde kritiek op minister Donner. VVD’er Wilders vroeg de bewindsman hoe hij zo’n „drama” voortaan denkt te voorkomen. Coalitiegenoot Bakker (D66) dreigde zelfs het vertrouwen in de minister van Justitie op te zeggen als hij niet zou garanderen dat het OM niet opnieuw een dergelijke kapitale fout zou maken.

Met de toezegging van Donner verdween de keiharde kritiek van de regeringspartijen echter als sneeuw voor de zon. De oppositiepartijen PvdA en GroenLinks laakten de opstelling van Bakker, die volgens hen een grote broek aantrok, maar zijn harde woorden absoluut niet waarmaakte. Het geeft volgens Halsema (GroenLinks) geen pas beladen termen als „onaanvaardbaar” in de mond te nemen en daar vervolgens geen consequenties aan te verbinden. In haar ogen holt zoiets het parlementaire wapenarsenaal uit.

In het debat poogde Donner de Kamer gerust te stellen door uit te leggen dat er geen meningsverschil bestaat tussen het OM en Defensie over de geweldsinstructies voor de Nederlandse militairen in Irak. Volgens de CDA-bewindsman was er „vanaf het begin geen verschil van inzicht over de uitleg en duidelijkheid” van de regels waaraan de militairen zich in confrontaties moeten houden.

Donner wijt de commotie over de onduidelijkheid van de geweldsinstructies aan de media. Die hebben volgens hem de uitgelekte brief van De Wijkerslooth aan zijn collega’s verkeerd geïnterpreteerd. „En dat is niet mijn verantwoordelijkheid”, aldus Donner.

De Tweede Kamer nam daar geen genoegen mee. Volgens alle partijen zou uit de brief van het OM kunnen worden afgeleid dat de Nederlandse militairen volgens het OM minder mogen dan van het kabinet. Donner wilde dat aanvankelijk niet toegeven, maar hij maakte na hevig aandringen een kleine knieval: „Als bij het schrijven van de brief duidelijk zou zijn geweest dat die zou uitlekken en zo’n commotie zou veroorzaken, had die anders moeten worden opgeschreven.” Maar, zo voerde Donner aan, de brief was voor intern OM-gebruik.

Een „miezerige erkenning”, oordeelde Halsema. Ook SGP’er Van der Staaij vond dat Donner wel wat „ruiterlijker” had mogen toegeven dat de brief „onhandig” was geformuleerd. ChristenUnie-kamerlid Huizinga was desondanks tevreden. „Uit dit debat is gebleken dat de ontstane commotie onterecht is geweest.” Voor Wilders (VVD) was de zaak helemaal helder: „Militairen die zich houden aan de geweldsinstructies, worden niet vervolgd.”