„Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen.”

Dit uitzicht kan u bemoedigd doen heengaan tot uw einde. Het kan u begerig maken om ontbonden te worden en om u stervende het hoofd doen neerleggen om te rusten. Het kan u begerig maken om uw zaligst lot te ontvangen als u aan het einde van de dagen wordt opgewekt.

Bij zo’n heengaan tot uw einde mogen bedroefden en droefenissen u omringen, maar hemelvreugde zal de ziel vervullen. Bezwijkt uw vlees en hart, uw eeuwig deel blijft. Slaapt u de slaap des doods? U zult in de jongste morgenstond ontwaken. Hebt u dan mogelijk nog een bange strijd? Uw overwinning is zeker en de eeuwige rust wacht u. Sterft u? U gaat door de dood in het ware leven. Moet u dan het aardse huis verlaten? U zult het hemelse beërven. Gaat dan uw lichaam in het verderf? Het zal aan het einde van de dagen onverderfelijk en heerlijk opstaan uit uw rustplaats.

Zo’n einde verlost u van alle zonde en verzoekingen, eindigt uw moeite en verdriet, verheft u boven geestelijke duisternis en verberging van Gods aangezicht en voert u over in de rust die er overblijft voor het volk van God.

Aalt Gerritsz. van Dijkhuizen, predikant te Ouddorp

(”De wachter op Sions muren”, 1855)