De beide leiders zijn lid van partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling (AK). Deze hervormingsgezinde en sociaal conservatieve partij heeft het land na de verkiezingsoverwinning in 2002 uit een diep economisch dal getrokken. De AK-partij heeft sindsdien moeiteloos verkiezingen gewonnen en had een absolute meerderheid in het parlement tot de stembusgang van 7 juni.

De AK kreeg nog steeds de meeste stemmen en zetels, maar moest de absolute meerderheid opgeven. AK heeft nu 258 van de 550 parlementszetels. Nog drie andere partijen die niet tot samenwerking met AK geneigd zijn, hebben zetels in de volksvertegenwoordiging. Het zijn de streng wereldlijk en sociaaldemocratisch ingestelde Republikeinse Volkspartij (CHP, 132 zetels), de extreemrechtse Partij van de Nationalistische Beweging ((MHP, 80 zetels) en de links-radicale, pro-Koerdische Democratische Volkspartij (HDP, 80 zetels).