Mohamed Ben Ghalbia (50) zit onder een parasol bij een bord waarop in het Nederlands en andere talen kamelentochten worden aangeboden. Sinds de aanslag is er geen interesse getoond. „De toeristen willen nu niets doen. Ze blijven bij het zwembad”, zegt hij.

Een aanslag kan overal gebeuren en is ook al in Frankrijk en in andere landen gebeurd, zeggen veel Tunesiërs. “Het probleem is dat wij een moslimland zijn en naast Libië liggen”, zegt Ben Ghalbia. „Ik ben een realist. De komende tijd zullen we weinig werk hebben.”

„Ik heb nog nooit gezien dat de haven zo leeg is”, zegt Ferhat al Agrabi (31). Hij zit verslagen voor zijn kraampje met parfum. „Zelfs niet in de winter. Het is net een droom.” Hij is nog steeds in shock, vertelt hij. „We weten niet wat we moeten doen. Bijna iedereen is afhankelijk van het toerisme hier.”

Maroin Amar (25) komt erbij staan. Zijn familie heeft twee winkels in het haventje van Sousse, waar kleding, zonnebrillen en hoeden verkocht worden. „Ik wilde het eerst niet geloven. Ik dacht dat het weer een oefening van de politie was, zoals twee maanden geleden”, zegt hij.

Zijn medewerkers zitten in de schaduw te kaarten. „We hebben heel veel kosten. Als de toeristen wegblijven moeten we misschien een van de twee winkels sluiten, of allebei.” Hij had gewild dat er meer bewaking was geweest. „Nu is het te laat”, zegt hij en voegt eraan toe: „Onder president Ben Ali was er ten minste veiligheid.” Hij heeft geen idee wanneer de toeristen weer terug durven te komen. „We kunnen alleen maar afwachten.”