Kerk & religie

Flitspastoraat voor vliegtuigreizigers

SCHIPHOL. Luchthavenpastoraat is crisispastoraat en flitspastoraat. Door de hectiek op luchthaven Schiphol duurt dit flitspastoraat meestal kort, maar het is beslist niet oppervlakkig.

Van een medewerker
27 June 2015 17:03Gewijzigd op 15 November 2020 20:03
Het Schipholpastoraat bestaat veertig jaar. Van links naar rechts: Dirk-Jan Schoon, Corine van de Loos, Jorien Holsakker en Ruard Ganzevoort. beeld RD
Het Schipholpastoraat bestaat veertig jaar. Van links naar rechts: Dirk-Jan Schoon, Corine van de Loos, Jorien Holsakker en Ruard Ganzevoort. beeld RD

Dat zei prof. dr. Ruard Ganzevoort vrijdag tijdens een symposium op Schiphol ter gelegenheid van het veertigjarig jubileum van het luchthavenpastoraat.

De hoogleraar pastorale theologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam typeerde het luchthavenpastoraat als „pastoraat tijdens grensverkeer.” Luchthavens zijn ooit omschreven als „niemandsland.” De miljoenen reizigers die tijdelijk gebruikmaken van Schiphol, kunnen in momenten van „vervreemding en crises” met het luchthavenpastoraat in contact treden. Het luchthavenpastoraat heeft dan als taak een verbinding te leggen met „het Heilige”, aldus prof. Ganzevoort. Juist bij rampen, zoals met de MH17 vorig jaar, bewijst het luchthavenpastoraat zijn waarde.

Prof. Ganzevoort prees de directie van het „miljoenenbedrijf” Schiphol omdat die de waarde van het luchthavenpastoraat inziet. Jos Nijhuis, hoofdmanager van de Schiphol Group, beaamde dat en zei dat de directie het stiltecentrum op Schiphol wil blijven faciliteren.

Identiteit

Dr. Jorien Holsakker, die een proefschrift over het stiltecentrum op Schiphol schreef, zei dat het luchthavenpastoraat vooral focust op identiteitsvragen. Deze gaan veel „dieper” dan de vragen met betrekking tot paspoorten en identiteitspapieren. Als luchthavenreizigers met het luchthavenpastoraat in aanraking komen, dan wordt juist het kenmerkende verschil opgemerkt, omdat pastores volgens haar een veilige plek bieden en tijd hebben voor wezenlijke identiteitsvragen.

Corine van de Loos, rooms-katholiek ziekenhuispastor van het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam, vergeleek het ziekenhuispastoraat met het luchthavenpastoraat. Bij beide gaat het meestal om crisispastoraat.

De Loos merkt steeds weer hoe ver mensen tegenwoordig verwijderd zijn van de geloofstraditie. Als ziekenhuispastor krijgt ze meestal onmiddellijk de vraag: „Waarom overkomt mij dit als God liefde en almachtig is?” Volgens haar is dan het beste om te beginnen met een „spoedcursus geloofsleer”: God is geen „sinterklaas” die de wensen van verlanglijstjes vervult. De Loos riep de aanwezigen op meer aan geloofsoverdracht te doen, zodat pastores minder vaak dergelijke reacties te horen krijgen.

Kerkmodel

Dr. Dirk-Jan Schoon, bisschop in de Oudkatholieke Kerk, sprak namens de Nederlandse kerkgenootschappen. Hij was het oneens met een stelling van het jubileumcomité, dat vindt dat het karakter van het luchthavenpastoraat kan dienen als het kerkmodel voor de toekomst. De kerken zijn niet meer de „onwrikbare instituten” van voorheen, maar dat betekent volgens hem niet dat de „losse contacten” van het luchthavenpastoraat de kerk van de toekomst zullen typeren.

Tijdens het symposium werd het boek ”Een oase in een miljoenenstad” van Ellen Kok gepresenteerd. Dit jubileumboek geeft een beeld van veertig jaar luchthavenpastoraat en bevat verhalen over dingen die pastores op Schiphol meemaakten.


Er zijn en passagiers een helpende hand bieden, Reformatorisch Dagblad

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer