Misschien is er ergens in Nederland nog iemand te vinden die meent dat het geen probleem is dat elk jaar zo’n 5000 Marokkanen en Turken hun levensgezel het liefst uit het land van herkomst halen. Als dat zo is, helpt VVD-kamerlid Arno Visser hem snel uit de droom. „Als we het vraagstuk van de integratie serieus nemen, kunnen we niet om dit heikele punt heen. Wie wil dat allochtonen zich zoveel mogelijk aanpassen aan de Nederlandse samenleving, kan niet tegelijkertijd toestaan dat er jaarlijks duizenden laag opgeleide mensen uit een geheel andere cultuur ons land binnenstromen. Dat geeft een te grote druk op onze samenleving.”

Visser trekt een vergelijking met de verwachte toestroom van Oost-Europeanen bij de uitbreiding van de EU. „Ook daar zetten we een rem op, omdat onze arbeidsmarkt dat niet aan kan. Dan moeten we dat ten aanzien van Turken en Marokkanen ook doen. Als we dit nu geen halt toeroepen, hebben we over tien jaar hetzelfde probleem met Somaliërs, Afghanen en Irakezen.”

In de redenen waarom deze allochtonen hun man of vrouw het liefst uit het eigen geboorteland halen -Marokkaanse mannen zouden Marokkaanse meisjes in Nederland te vrijgevochten vinden-, is Visser slechts ten dele geïnteresseerd. „Als politicus heb ik vooral te maken met het gezamenlijk effect van al die individuele keuzes. En daar moet ik iets tegen ondernemen.”

De oplossing van de VVD klinkt eenvoudig, maar is zeer ingrijpend. Als het aan de liberalen ligt, mag elke Nederlander in de toekomst alleen nog een vrouw of man uit het buitenland halen als die persoon 21 jaar is. Bovendien moet hijzelf de komende tien jaar in financieel opzicht geheel voor zijn vrouw garant staan.

De man of vrouw die wegens een huwelijk naar Nederland verhuist, krijgt de eerste tien jaar geen toegang tot de Nederlandse arbeidsmarkt, noch tot de sociale zekerheid. „In feite behelst ons plan een stapsgewijze toegang tot Nederland. Tot nu toe is het zo dat binnentreden tot de geografische grenzen van Nederland toegang geeft tot alle voorzieningen. Maar in ons voorstel krijgt men het Nederlanderschap in volle rechten pas na een aantal jaren.”

Visser verwacht grote effecten van een dergelijke wetswijziging. „Een Marokkaanse man of vrouw zal zich nu langer bedenken voor hij zijn partner uit zijn geboorteland haalt. Hij wordt gedwongen zich meer te oriënteren op Nederland.”

Indirect zal het voorstel ook gevolgen hebben voor het fenomeen uithuwelijken. „Met de door ons voorgestelde regels in de hand kan een Turks meisje tegen haar ouders zeggen: Je kunt me nu wel willen koppelen aan een ongeschoolde neef uit Turkije, maar als hij hierheen komt, moet ik hem tien jaar lang financieel onderhouden. Is dat uw bedoeling?”

Het plan van de VVD, dat het afgelopen weekend naar buiten kwam, lijkt op veel steun in de Kamer te kunnen rekenen. CDA, LPF en SP zijn positief, PvdA en D66 niet negatief. De enige die tot nu toe fel opponeerde, is GroenLinks-leider Halsema. Dinsdag kwam zij met een eigen plan om het ook door haar erkende probleem aan te pakken: een strafrechtelijk verbod op uithuwelijken.

Visser ziet daar niets in. „Ik zie niet in waarom uithuwelijken strafwaardig zou moeten worden. Het is me ook niet duidelijk hoe je zo’n regel kunt handhaven. Wanneer is er sprake van zachte overreding? Wanneer van dwang? Daar kom je nooit uit.”

De kritiek van GroenLinks op uw plan is, dat u Turkse vrouwen verplicht tien jaar lang binnenshuis te blijven. Dat zou pas echt slecht zijn voor emancipatie en integratie.

„Dat is een verkeerde voorstelling van zaken. In de eerste plaats zijn er bijna net zoveel allochtone vrouwen die een man uit het thuisland halen als mannen die er een vrouw halen. Feit is verder dat ook nu al de meeste vrouwen die vanwege hun huwelijk uit Marokko of Turkije naar Nederland komen, niet de arbeidsmarkt op gaan. Ten slotte sluiten wij niet uit dat deze mannen of vrouwen de eerste tien jaar al wel degelijk in Nederland aan het werk gaan. Maar dat moet dan gebeuren op grond van dezelfde criteria als waarop werknemers van buiten de EU in ons land mogen werken: in die banen waarvoor om een of andere reden geen Europeanen beschikbaar zijn.”