In de keet aan de rand van de bouwplaats passen Haaije Feenstra, directeur van de dienstenorganisatie van de Protestantse Kerk, en Gerrit Westerveld, voorzitter van de stuurgroep Nieuw Hydepark, voorafgaand aan de persrondleiding hun helmen. Verschillende journalisten volgen hun voorbeeld. Op tafel liggen bouwtekeningen. Als alles goed gaat, ontvangt Nieuw Hydepark over negen maanden de eerste bezoekers.

Het oude conferentiecentrum is vorig jaar gesloopt. Het voldeed niet meer aan de eisen van deze tijd en was niet rendabel bovendien. Feenstra: „De kamers waren compact, om het woord klein als understatement maar niet te gebruiken.” De synode wilde in 2012 desondanks geen afscheid nemen van het landgoed, waaraan veel predikanten goede herinneringen hebben en waar ook het F. D. Roosevelthuis staat, een vakantiecentrum voor zorgbehoevenden en hun begeleiders, van de Protestantse Stichting Diaconaal Vakantiewerk (PSDV). Een huis dat eveneens aan vervanging toe was.

Tegelijk klonken er kritische geluiden. Hoe kon de PKN miljoenen investeren in nieuwbouw terwijl de kerk op tal van plaatsen krimpt? De oplossing was om het conferentie- en trainingscentrum én het Roosevelthuis onder één dak samen te brengen. „Zo is er maar één keuken nodig en één receptie”, zegt Westerveld. Bovendien is de onderbezetting, waarmee het oude conferentiecentrum kampte, verleden tijd. Het Roosevelthuis is jaarlijks tenminste 47 weken bezet. Wanneer de kamers voor predikanten in Nieuw Hydepark ’s zomers leegstaan, is er extra capaciteit voor de deelnemers aan de vakantieweken.”

Het belang van de diaconale vakantieweken woog destijds zwaar voor de synodeleden, zegt Feenstra desgevraagd. Voor de bijscholing van predikant hoef je niet perse op Hydepark te zijn. Andere conferentiecentra volstaan ook. Maar bedlegerige of gehandicapte mensen kunnen in Nederland op maar weinig locaties terecht voor een vakantie. Zonder de samenwerking met de PSDV had de PKN „echt een andere oplossing moeten bedenken.”

Het gezelschap sjouwt op bouwschoenen het terrein op. Boven de hoofden draait een kraan. Koude tocht strijkt langs de kale muren van de betonnen kolos.

Predikanten en vakantiegangers gaan straks via dezelfde ingang naar binnen en zullen elkaar in het gebouw geregeld tegenkomen. De kamers van beide doelgroepen zijn echter in verschillende vleugels gevestigd. Westerveld wijst naar links en vertelt waar ongeveer de huiselijke haard uit het Roosevelthuis een plek krijgt. Rechts in het gebouw komt het bekende barretje uit de kelder van het oude conferentiecentrum, een begrip voor conferentiegangers, terug. Allemaal nieuw natuurlijk, maar het gaat om het idee. De betrokken binnenhuisarchitect wilde de beleving die de bezoekers in beide panden hadden, zoveel mogelijk laten terugkomen.

Via smalle houten trappetjes gaat het naar de eerste verdieping, waar predikanten straks een ruime kamer krijgen, met een eigen badkamer. De kapel komt op de tweede etage. De vakantiegasten logeren op de begane grond, in kamers waar alle faciliteiten aanwezig zijn om hen goede zorg te kunnen verlenen. In totaal herbergt het complex tachtig kamers en acht conferentiezalen.

Komende zaterdag, op de dag van de bouw, is het terrein toegankelijk voor nieuwsgierigen. Dan wordt er ook een gedenksteen onthuld. Saillant detail: in de gedenksteen is een gevelsteen verwerkt die is gevonden bij opgravingen ter voorbereiding op de bouw. Onder het oude conferentiecentrum lagen de overblijfselen van het zogenoemde paleis, een landhuis dat in de Tweede Wereldoorlog door een ontploffing werd verwoest. Aanstaande zondag staat Nieuw Hydepark op het collecterooster van de PKN.

Feenstra neemt het gebouw nog eens in ogenschouw, terwijl verschillende fotografen foto’s van hem schieten. Is hij een beetje trots op het voorlopige resultaat? „Het is vooral spannend”, vindt hij. „Eerst is er de spanning of je aan alle eisen kunt voldoen. Na de aanbesteding is het de vraag of het gebouw op tijd gereed zal zijn. Maar het is ook mooi. Iedere keer als je hier komt, is er weer iets nieuws gerealiseerd.” In de verte glinstert de vijver. Het uitzicht over het landgoed blijft hetzelfde.