De film ”Het lijden van de Christus” van de Amerikaanse regisseur Mel Gibson gaat morgen in de Verenigde Staten in première. Hij is bedoeld als middel tot evangelisatie. Gibson gelooft dat zijn film door de Heilige Geest is geïnspireerd. De evangelist Billy Graham zegt zeer ontroerd te zijn door de film. Conservatieve rooms-katholieken prijzen de productie.Joodse organisaties menen echter dat de film Jodenhaat in de hand werkt. Volgens de Anti-Defamation League drijft de film op middeleeuwse antisemitische beelden van Joden. Bij het kantoor van het Simon Wiesenthal Centrum in Los Angeles kwamen tal van brieven binnen die -na publicatie van bedenkingen tegen de film- de Joden ervan beschuldigden moordenaars van Christus te zijn.

De bekende evangelische journalist David Dolan neemt het voor de Joden op. Hij gaf recent vanuit Jeruzalem te kennen dat Joden -bij het overal groeiend antisemitisme in Europa- alle reden hebben zich te ergeren aan Gibsons product.

Daar komt bij dat volgens critici de film niet op de evangeliën is gebaseerd, maar op ’zieners’ en mystici. Abraham Foxman schreef erover in het weekblad National Catholic Reporter. De bedoelde bronnen zouden de schuld van de Joden -dus als etnische groep- voor de dood van Christus overdrijven.

Als iemand de critici tegenwerpt dat er gewoonlijk rumoer ontstaat als God door het Evangelie werkt, is dat juist. Opschudding rond de boodschap van Gods Woord is niet van vandaag of gisteren. Waar God werkt, springt de satan er op af om het ongedaan te maken. Maar deze ideeën zijn in dit geval niet van toepassing. Want er is niet slechts sprake van het mogelijk aanwakkeren van antisemitisme. De film is eenvoudig niet geschikt als evangelisatiemiddel.

James Caviezel prijkt als een met doornen gekroonde Jezus op de omslag van Newsweek van vorige week. Hij speelt de hoofdrol. De fullcolour voorkant van het magazine toont een hoofd met veel bloed, een ernstig gelaat, de ogen devoot gesloten. Toch heeft de prent iets weerzinwekkends. Het geloof van een christen heeft immers slechts één grond. Het is de belofte van het Evangelie dat Christus hem vergeving en eeuwig leven schenkt. Vanwege het offer, uniek, onherhaalbaar, 2000 jaar geleden eenmaal aan het kruis volbracht. De Middelaar leed de last van de volle toorn van God. Maar deze film -het product van regisseur Gibson- vormt niet meer dan spel.

Wie met een waar geloof het hele lijden en sterven van de Heere Jezus aanneemt, weet zich één met Zijn Zaligmaker. Gelovigen leven op aarde. Christus toont Zijn heerlijkheid in het bijzonder in de hemel. Maar een kind van God ervaart -hoewel hij soms in aanvechting verkeert- vlees van Christus’ vlees en been van Zijn gebeente te zijn. Het Hoofd van het lichaam is al boven. Daarom is het zo moeilijk iemand -in dit geval een gewoon mens: Caviezel- de Jezus-rol te zien spelen. „Hij is het niet”, zegt een kind van God. Hij haalt niet bij mijn Zaligmaker, Immanuel, God en mens tegelijk, Die -om met Psalm 45 te spreken- veel schoner is dan de mensenkinderen. In Wiens lippen genade is uitgestort.

In Nederland gaat de film op 1 april in première. Gibson drong er bij kerken en christenen in diverse landen op aan klaar te staan als de film gaat draaien. Dat is op zichzelf juist. De kerk moet altijd klaarstaan. Maar die wetenschap bedoelt geen bijval voor het platform dat in ons land gaat met de film gaat evangeliseren. Daaronder zijn Willow Creek Nederland, het Katholiek Nieuwsblad, CV.Koers, Youth for Christ, de Evangelische Alliantie en de Evangelische Omroep. Het is beter om te werken met Gods Woord. Zo werkt God. Zo worden mensen horig. Een vrijwillige dienaar van God.