Kok leed al enige jaren aan een slopende ziekte. De zoon van de uitgever J. H. Kok uit Kampen, werkte sinds 1973 bij de Wereldraad in Geneve. Behalve als uitgever fungeerde hij ook als directeur van de communicatieafdeling en als woordvoerder van de oecumenische beweging. Zijn laatste officiële optreden was tijdens de herdenking van de honderdste geboortedag van dr. W. A. Visser ’t Hooft op 28 september 2000.

Kok reageerde positief op de uitnodiging van de Nederlandse kerken om in 1998 de algemene vergadering van de Wereldraad met 4000 deelnemers in Amsterdam te houden. Maar hij waarschuwde dat „er nog heel wat water door de Amsterdamse grachten moet stromen” voordat Amsterdam de assemblee binnen zou hebben. Het Wereldraad-bestuur koos later voor Harare, de hoofdstad van Zimbabwe.

Dat de oecumenische beweging de afgelopen vijftien jaar aan inspiratie en moreel gezag inboette, ging Kok aan het hart. Maar hij bleef de Wereldraad trouw.