Er is iets vreemds aan. Hoe je tegenover homo’s staat –niet tegenover mensen, maar tegenover het verschijnsel– is de lakmoesproef van de eeuw. Op dit punt zijn de grenzen van de tolerantie onmiddellijk bereikt. Wat maakt voor praktiserende homo’s een burgerlijk huwelijk zo belangrijk? Waarom presenteren steden zich zo gretig als homovriendelijk, zodat het lijkt of alleen homostellen mogen oversteken? Hoe komt dat? Je zou kunnen zeggen dat we in deze eindtijd de ultieme uiting van rebellie, van zonde, aan het meemaken zijn. De satan gnuift als hij ziet hoe het mooiste wat God aan liefde en verbondenheid overliet, nota bene de metafoor van Christus en Zijn gemeente, verbonden wordt met wat God benoemt als een gruwel. Dat is de ene kant. De sombere zijde.

Je kunt er ook blij van worden, van die verkeerslichten in Wenen. Het is namelijk niet zo dat God een soort slachtoffer is, Die alle ellende die in de wereld over Hem uitgestort wordt, maar moet verdragen. Integendeel. Hij regeert. In Romeinen 2 wordt de homopraxis niet beschreven als zonde, maar als oordeel. Omdat zij de waarheid van God hebben veranderd in een leugen, daarom heeft God hen prijsgegeven aan perverse hartstochten. Geen zonde, maar een oordeel en een preludium op het eindoordeel. De grote scheiding die er zal zijn als Jezus Christus wederkomt, komt niet als een donderslag bij heldere hemel. Het zal een voleinding zijn van de scheiding die zich voltrekt. De tijd is nabij. Die onrecht doet, dat hij nog onrecht doe; en die vuil is, dat hij nog vuil worde; en die rechtvaardig is, dat hij nog gerechtvaardigd worde; en die heilig is, dat hij nog geheiligd worde (Openb. 22).

Straks komt Hij. Al die mensen die zich er met een ongekende gretigheid voor inzetten om Hem in woord, beeld en gedrag te tergen en te kleineren, zullen verbijsterd en ontgoocheld op hun knieën vallen. Het zal blijken dat Hij Koning is. Hij zal schitteren en door ieder zal Zijn macht worden erkend. Daar zal Zijn verachte en vervolgde gemeente staan. Ze zullen Hem zien komen. De zondige gevoelens, daden en gedachten, al het vuil dat in deze reis door de wereld hun oog- en oorpoort is binnen­gedrongen, zal wegsmelten onder het witte kleed, gewassen in het bloed van hun Liefste. Ze zullen vervuld worden met een blijdschap die het verstand te boven gaat. Het is de Heere. Wij hebben Hem verwacht. Hij zal ons zalig maken. In Hem zullen wij ons verblijden en verheugen. De toekomst ziet er goed uit. Samen met hen die voorgegaan zijn, man of vrouw, grootouder of kleinkind, zullen ze zich altijd mogen verwonderen in het zicht van het Lam Dat geslacht is. Er breekt een nieuwe werkelijkheid aan. Ieder zal Zijn macht erkennen. Er zal definitief en abrupt een einde zijn aan het verachten, spotten, tergen van Hem.

Het is nog niet zover. Omdat Hij nog wacht om genadig te zijn. Laat het ons aansporen voor onszelf, onze kinderen, en ook voor onze naaste die hartstochtelijk zijn weg zoekt in de homoscene. Het licht van Gods gunst staat nog op groen. Je kunt nog oversteken. Van welke kant je ook komt. Getrokken door Hem met koorden van liefde. Wie heeft lust de Heer’ te vrezen? God zal Zelf zijn Leidsman wezen. Hij komt! Ik kom haastiglijk. Ja, kom Heere Jezus.

Reageren? welbeschouwd@refdag.nl