Het donateursbestand van de stichting vergrijst, zegt voorzitter R. M. Willemse. „De kosten stijgen en de inkomsten dalen, dan moet je de plannen aanpassen.” De stichting stelt daarom geen bedragen meer beschikbaar voor de restauratie van de karakteristieke constructies voor luidklokken zoals die in heel Nederland –maar vooral in Friesland– te vinden zijn.

De afgelopen jaren droeg de stichting bij aan de renovatie van zo’n 25 klokkenstoelen. „Die staan er weer piekfijn bij. Maar onderhoud blijft nodig, want door weer en wind zet het verval snel in.”

De SRHK bekostigde niet de complete restauraties. „Een renovatie kan wel 35.000 euro kosten. Wij droegen meestal 2000 tot 5000 euro bij.” Het bestuur van de stichting heeft sinds 1975 adviezen gegeven aan eigenaars van de klokkenstoelen.

De meeste klokkenstoelen bevinden zich op begraafplaatsen of oude kerkhoven, vertelt Willemse. „Ze zijn eigendom van kerkelijke en burgerlijke gemeenten, maar ook van begrafenisondernemingen of dorpsgemeenschappen.”

Klokkenstoelen zijn veelal restanten van afgebroken kerken. „Als kerken in verval raakten en werden gesloopt, gebeurde het vaak dat de kerkklok werd opgehangen in een constructie met een kap eroverheen bij de plek waar de kerk stond. Zo kon de klok toch nog geluid worden bij begrafenissen.”

Willemse is bezorgd over de toekomst. Subsidieaanvragers moeten steeds vaker rapporten van commerciële restauratiedeskundigen overleggen om geld binnen te kunnen halen. De kosten daarvan zijn hoog. Organisaties als de SRHK zouden het goedkoper kunnen doen, stelt hij. „We moeten ervoor waken dat we niet vast komen te zitten in alle regelgeving.”

www.klokkenstoelen.nl

Lees ook:

Hulpfonds klokkenstoelen stopt ermee