Na twee maanden noeste arbeid en 30.000 euro armer kan de vereniging melden dat de trots van Onna, een buurtschap tussen Meppel en Steenwijk, klaar is.

Vijfenveertig gezinnen zijn lid van de vereniging, er zijn 23 donateurs en elke zondagochtend zit het kerkje uit de jaren twintig van de vorige eeuw vol met zo’n tachtig mensen. Vier of vijf keer per jaar is er een zangavond. Van heinde en verre komt het volk dan naar Onna om te zingen en om te genieten van de prachtige akoestiek.

Al met al brengt het genoeg geld op om het gebouw open te houden en om de restauratie te bekostigen. En dus zijn voorzitter Egbert de Vos (61) en bestuurslid en tevens organist Auke Zandstra (71) fier op hun bedehuis en op al die mensen die Eben Haëzer een warm hart toedragen.

Kerkbanken

Een kerk is maar een stapel stenen. Het Woord moet het doen, weten de mannen. Maar de sfeer is wel belangrijk. De Vos neemt achterin plaats op een glad geschuurde en opnieuw gelakte kerkbank. Hij kijkt naar voren en zwijgt. Zijn ogen heeft hij gericht op het kruis voor in de kerk. De geur van nieuw tapijt drijft zijn neus binnen. Heerlijk. Genieten van de serene rust.

„Saamhorigheid, dat is belangrijk hier”, aldus De Vos. „Als je er een keer niet bent, dan wordt er naar je gevraagd. Ben je ziek, dan bezoeken we je.”

Bruine schroten

De buitenkant was eerder al opgeknapt. Het bestuur van de vereniging kon zich niet meer herinneren wanneer er voor het laatst wat was gebeurd aan het binnenwerk. Oubollig was het, met bruine schroten aan de muur. Gedateerd. Delen van het houtwerk waren rot. Vanaf begin dit jaar tot begin april hebben professionals en vrijwilligers hard gewerkt aan het kerkgebouw.

Eén ding stond als een paal boven water: de kerkbanken moesten blijven. „Stoelen in de kerk, zoals je dat nu vaak ziet, dat wilden we niet.” De banken werden geschuurd en opnieuw gelakt.

Op 29 maart werd de vernieuwde kerk weer in gebruik genomen. In de maanden dat het beleggen van diensten niet mogelijk was, kerkten de bezoekers in Het Trefpunt, een gebouw dat aan Eben Haëzer is vastgeplakt.

Boomstam

Al met al kreeg de kerk een behoorlijke facelift. Er kwam een preektafel, gemaakt uit een boomstam. De oude preekstoel, die bijna van ellende uit elkaar viel, moest wijken. De vereniging tikte ook vier kroonluchters op de kop die pasten bij de twee die er al hingen. Het was een zoektocht, maar het lukte. Ze hangen er alsof ze altijd al hun licht verspreidden boven de hoofden van de kerkgangers.

Kruis

Het kruis voorin hangt 1,5 meter lager dan vroeger aan de muur. Het ouderwetse klompenhok aan het gebouw moest wijken. Er is nu een gewone nooduitgang. Het orgel werd verplaatst naar de achterkant van de zaal. Het geluid is volgens organist Zandstra nog beter geworden. De kerkzaal stond al bekend om zijn mooie akoestiek.

Voor het eerst in de historie heeft de kerk ook een website: kerkonnaveld.nl. Fysiek en digitaal een nieuw hoofdstuk. De Vos: „We kunnen er weer vijftig jaar tegen.”

Protestantse wijkvereniging Onnaveld

De protestantse wijkvereniging Onnaveld werd 1912 in het leven geroepen als Hervormde Evangelisatie Vereeniging Havelterberg Onnaveld. Het initiatief daartoe kwam van het hoofd van de School met den Bijbel. Het kerkgebouw Eben Haëzer verrees niet veel later aan de Meppelerweg. In de jaren veertig kwam er een aanbouw. Het doel van de wijkvereniging was en is: de verkondiging van het Woord. Bijbelvast, traditioneel, maar „vrolijk.”