Stroperij zorgde ervoor dat er zo’n 75 jaar geleden nog slechts een veertigtal Siberische tijgers in het oosten van Rusland leefden. Inmiddels is het aantal, mede door de inzet van het Nederlandse WNF, gegroeid tot zo’n 540 dieren. „De dieren worden door de overheden beter beschermd”, verklaarde Polet woensdag de toename. „Er lopen veel meer rangers in het gebied, er is scherper toezicht en de strafmaat is aanzienlijk opgevoerd. De boetes zijn verdubbeld en er worden tegenwoordig gevangenisstraffen uitgedeeld aan stropers. Dat is nieuw.”

Het 300 kilo zware roofdier is een geliefde prooi voor stropers, of beter gezegd was. „Er zijn in de voorbije jaren al enkele veroordelingen geweest en dat heeft geholpen. Je wil niet in de gevangenis zitten daar”, doelt Polet op de omstandigheden in Siberië. Oost-Rusland herbergt zo’n 95 procent van de totale populatie Siberische tijgers.

De tijgerexpert is blij met de goede cijfers, maar benadrukt wel dat er nog veel werk aan de winkel is. „Natuurbescherming is iets van de lange adem. Dat zie je bijvoorbeeld met de neushoorns in Afrika. Daar ging het een tijd lang goed mee, maar nu gaat het weer minder.”

Een opmerkelijk samenwerkingsverband is het WNF aangegaan met jachtverenigingen in Oost-Rusland. Zij jagen op wilde zwijnen en herten. Die dieren sterven ’s winters vaak omdat ze niet bij voedsel kunnen komen doordat er te veel sneeuw ligt. Dat is niet alleen een probleem voor de jagers, maar ook voor de tijgers die zich voeden met zwijnen en herten. „Het WNF voedert in dat geval samen met de jachtclubs bij, om zo voldoende dieren over te houden.”

Het WNF werkt daarnaast samen met de Kazachse regering om in dat land een nieuw leefgebied te realiseren. Daar zitten nog wel wat haken en ogen aan. Het gebied moet nog een beschermde status krijgen en er moeten genoeg prooidieren zijn. Aan de motivatie ligt het volgens Polet geenszins. „Zij zijn de Kaspische tijger al kwijtgeraakt en willen weer een compleet ecosysteem. Een tijger is daar toch wel de kroon op.”