Adrie ten Hove (40, mts’er) zat vijftien jaar in de muziek: hij verkocht elektronische orgels, werkte bij een pianogroothandel en bij een bekende piano- en orgelzaak. Daarnaast bouwde hij privé-apparatuur voor kerktelefonie. In juni 2001 werd hij eigen baas en medevennoot.

Ton ten Hove (idem 40 en mts’er) startte in 1987 een thuiswerkbedrijfje in elektronica, Makso assemblage, en groeide vanuit de slaapkamer via de schuur naar een eigen pand dat van lieverlee evolueerde tot een vestiging van 1800 kubieke meter op industrieterrein Compagnie-Oost in Veenendaal.

Het zijn geen (tweeling)broers, het zijn geen neven, ze hebben weinig met elkaar gemeen. Of het moet de tomeloze ijver en het aanstekelijke enthousiasme zijn. Beiden stralen ze die eigenschappen op hun eigen manier uit: Adrie in handelsgeest en cijfers, Ton in exploratiedrang en het zoeken naar nieuwe ontwikkelingen en markten.

Samen runnen ze een zestal BV’s, waarvan Makso en T & H de twee belangrijkste zijn. Onderling zijn de BV’s klant bij elkaar. T & H is een groothandel in elektronica, en importeert printplaten en elektronische componenten uit het Verre Oosten -Ton: „Die zijn in Nederland schreeuwend duur.” Voor een aantal grote firma’s assembleert Makso de printplaten. Alleen voor dat laatste is wat personeel in huis, voor de rest trekken ze de kar samen.

Mercedes, DAF en Ginaf bijvoorbeeld betrekken uit Veenendaal de elektronica die nodig is voor stuurinrichting en veersystemen van hun vrachtwagens. Alle printplaten die Johannus Orgelbouw inbouwt, komen bij T & H vandaan. Deil duivenklokken, Orlaco achteruitrijcamera’s voor militaire voertuigen en vuilniswagens, het is zo gek niet te bedenken of het komt van Compagnie-Oost. Ook de kerktelefoontechniek blijft een topper.

Sinds 2002 is piano-import een fikse poot van T & H. „Handelaren die ik uit mijn vorige banen kende, begonnen me te bellen”, zegt Adrie. In mei van dat jaar reisde hij voor het eerst namens de eigen firma naar Japan, en kwam terug met 150 instrumenten: gemiddeld 33 stuks per 40-voets zeecontainer. „Van Apollo tot Zen On, en alle bouwers daartussen. Maar vooral Yamaha en Kawai, in Nederland erg gewaardeerde merken.”

Ten Hove reist ongeveer elk kwartaal in een week tijd diverse Japanse handelaren af, die de instrumenten bij particulieren inkopen. „Piano’s zijn er relatief goedkoop, het interne transport daarentegen kost erg veel geld. Ze zijn blij als ik er tussendoor wandel en tientallen exemplaren opkoop.”

Elk instrument krijgt ter plekke een snelle check. „Ik bekijk de zangbodem, sla wat bassen aan, een aantal discanten, en speel wat in het midden. Bijna altijd gaat het om goed, jong spul, dat er prima uitziet. Soms zit het plastic nog om de hamerkoppen, en stond het instrument alleen maar voor de sier in huis. In vleugels ben ik selectiever, daarvan is 99 procent Yamaha. Alle maten kan ik meenemen, tot en met concertvleugels.”

Voordeel van de Japanse piano’s is dat ze „altijd hun goede stemming houden.” De waarschuwingen van Nederlandse pianowinkels over deze „grijze import” van instrumenten -de Japanse luchtvochtigheid is hoger dan de Nederlandse, na import zouden kast, zangbodem of stemblok scheuren- weerlegt Adrie aan de hand van een TNO-rapport.

„Ik selecteer daar ook op mogelijk verroeste stempennen. Rommel komt niet mee. En mocht het een keer misgaan: bij onze lage(re) prijzen geven we toch goede garantie. Natuurlijk ben ik eerst handelaar, maar ik gun ook de klant z’n geluk. Geld verdienen is leuk, maar niet het belangrijkste.” De omzet van T & H beliep vorig jaar 1,5 miljoen euro, van Makso anderhalf keer zo veel.

In 2003 zette Ten Hove in Nederland -alleen via de vakhandel- zo’n 500 instrumenten af. Inmiddels importeert hij uit China ook nieuwe piano’s die hier onder de oude Duitse naam Kreutzbach binnenkomen, maar elders ter wereld onder andere namen hun weg vinden. Na toetreding van nieuwe EU-landen -mei 2004- wil T & H zich ook daar op de pianomarkt begeven.

Een volgende markt die het bedrijf recent aanboorde en erg lucratief is, is de handel in tweedehands tuinbouwtractoren van Japanse merken als Iseki, Kubota en Mitsubishi. „Begin vorig jaar kocht ik elf containers vol, dertien stuks in een container. In Japan is geen tweedehands markt. Hier gaan ze allemaal naar één vaste handelaar. Die repareert ze indien nodig. Ploegje of cultivator erachter en rijden maar: het spul is niet aan te slepen.”