In 2013 oordeelde de rechter dat Heringa wel schuldig was maar niet hoefde te worden gestraft. Het OM ging tegen die uitspraak in beroep. „Het buiten de wettelijke kaders hulp verlenen bij zelfdoding mag niet straffeloos, ook al gebeurt het met de beste bedoelingen”, stelde het OM toen. Ook de advocaat van Heringa tekende indertijd beroep aan.

Heringa hielp zijn 99-jarige moeder aan haar vrijwillige levenseinde. Hij verzamelde pillen voor haar omdat ze vond dat haar leven was voltooid. De zaak was onder meer aanleiding voor een brede ethische discussie over euthanasie, zelfdoding en hulp bij zelfdoding.