Horen wij dat goed? „Ja, Nederland, dat de mensenrechten hoog in het vaandel heeft staan. Als overheid en als kabinet zou je dat bij elke mogelijke gelegenheid in woord en daad moeten uitspreken. Zowel in woord als in daad schiet de overheid te kort.”

Ook in daad? „Voorbeelden te over. Mensen met een beperking die nog altijd op grote schaal niet op alle terreinen van het maatschappelijk leven kunnen meedoen. Scholen die geen voorlichting geven over seksualiteit en seksuele diversiteit, terwijl dat wel verplicht is, leeftijdsdiscriminatie bij het eigen personeel en niet te vergeten de bed-, bad- en brooddiscussie over de opvang van vluchtelingen.”

Waarom gaat dat niet goed? „In plaats van mensenrechtenregels gewoon na te leven komt er een politieke discussie over vluchtelingen. Bij andere regelingen verschuilt de overheid zich achter geldgebrek of lopende cao-onderhandelingen. Een verdrag tegen het uitbannen van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld in Caribisch Nederland is nog steeds niet goedgekeurd vanwege de omvang van het probleem.”

Pikt de overheid jullie uitspraken op? „79 procent van de uitspraken over leeftijdsdiscriminatie bijvoorbeeld krijgt een positieve opvolging. Dat geldt dan vooral voor het bedrijfsleven, de overheid hoort daar niet bij. Ze houdt zich niet aan de regels die ze zelf heeft opgesteld.”

Wat zou de overheid in woord beter moeten doen? „Recent hadden we onder meer uitspraken over een man van Iraakse afkomst die als afwashulp werd afgewezen bij een hotel, terwijl een vriend van hem met een Nederlands klinkende naam wel op sollicitatiegesprek mocht komen. Of een internetbedrijf dat een vrouw van Surinaamse komaf afwees voor een administratieve functie vanwege haar accent. Of neem de racistische reacties bij een selfie van voetballers van Oranje. Het aantal discriminatiezaken neemt toe. De overheid zou voorop moeten lopen om te zeggen dat discriminatie uit den boze maar is, maar doet dit onvoldoende.”