De varkensvrije zones, die zijn bedacht na de uitbraken van varkenspest eind jaren negentig, zijn stukken land van enkele kilometers breed, waarin zich geen varkenshouderijen mogen vestigen. Deze zones moeten als buffergebied een snelle verspreiding van bijvoorbeeld varkenspest tegengaan. Ze maken deel uit van de Reconstructiewet van toenmalig landbouwminister Van Aartsen, die voorziet in een totale herinrichting van de intensieve veehouderijgebieden in Oost- en Zuid-Nederland.

Volgens de fractie van het CDA moeten de varkensvrije zones worden geschrapt. Op de bedrijven zijn maatregelen getroffen om een snelle verspreiding van dierziekten te verhinderen. Daarbij twijfelt Schreijer aan het nut van het verplaatsen van de varkenshouderijen uit die zones, wanneer wilde varkens er wel gewoon doorheen lopen. Bovendien zijn de zones erg kostbaar. Schreijer schat dat de aanleg hiervan om en nabij de „135 miljoen euro” zal kosten. Volgens haar kan dat geld beter voor andere onderdelen van de herinrichting van het Nederlandse platteland gebruikt worden.

Minister Veerman laat momenteel het nut van de varkensvrije zones onderzoeken, zo verklaarde een woordvoerster van het ministerie. Schreijer vindt dat de minister direct moet overgaan tot het schrappen van de zones; juist nu verschillende provincies hun reconstructieplannen voor het platteland uitwerken. Mocht de minister willen vasthouden aan de zones, dan zal de fractie van het CDA volgens Schreijer een initiatiefwet indienen om de aanleg van de zones uit de Reconstructiewet te halen.

Landbouworganisatie LTO gaf vorige week al aan dat een veevrije zone als wapen in de strijd tegen de verspreiding van besmettelijke dierziekten wat haar betreft „achterhaald” en „overbodig” is. Volgens LTO is het aantal contacten tussen varkensbedrijven namelijk sterk verminderd en is er een reinigings- en ontsmettingsregeling van kracht.