Hoeveel stort Nederland jaarlijks in de kas in Brussel?

In 2014 was dat 6,7 miljard euro. Maar omgekeerd stroomt er ook veel geld in onze richting. Dan praten we over allerlei Europese subsidieregelingen, onder andere in de landbouw. Per saldo behoort Nederland echter –en dat is al zo sinds 1992– tot de nettobetalers.

Aan de hand waarvan wordt de ‘contributie’ bepaald?

De EU verkrijgt haar financiële middelen uit drie bronnen. De eerste betreft de landbouw­heffingen en douanerechten, die de lidstaten bij de invoer innen en die ze vervolgens door­sluizen. Bij de tweede draait het om een percentage van de btw-opbrengsten van de 28 aangesloten landen.

Het hoofdbestanddeel van de begroting van de Unie, ongeveer driekwart, wordt gefinancierd via nationale bijdragen waarvan de hoogte afhankelijk is van de omvang van het bruto nationaal inkomen (bni). Dat is de waarde van alle geproduceerde goederen en diensten en het saldo van dividend-, winst- en rentetransacties met het buitenland. Hoe groter deze optelsom, hoe groter de afdracht aan Europa. De ont­vangen winsten vormen in ons land een relatief stevige post, doordat veel multinationals hun winst via Nederlandse financiële holdings laten lopen.

Maar waarom moeten we nu telkens achteraf bijbetalen?

Uit herberekeningen van het CBS blijkt dat het bni in 2011 en 2012 eerdere ramingen overtreft. Een meevaller dus en daarom moeten we –eerlijk is eerlijk– extra euro’s overboeken naar Brussel.

Vorig jaar ging het bij de na­betaling om een wel erg fors bedrag. Dat kwam doordat er toen nieuwe afspraken waren gemaakt over de criteria om de omvang van de economie te meten. Op basis daarvan werd teruggerekend tot 2002.

De correctie pakte voor Nederland ongunstig uit. Het had zijn inkomen te laag ingeschat.