Terwijl 700.000 christenen uit Syrië zijn vertrokken, en van de protestantse gemeente in Damascus de helft van de leden is overgebleven, blijft voorganger Awabdeh –ondersteund door zijn vrouw Ranaa– op zijn post. Onder zijn gehoor niet alleen vaste leden van zijn gemeente, maar ook vluchtelingen „en moslims die ervan onder de indruk kwamen dat christenen ondanks de verdrukkingen toch niet haatdragend werden tegen moslims.”

Edward Awabdeh is in Homs geboren in een christelijk gezin. Hij was eerst tandarts, maar ging nadat hij zich geroepen voelde om voorganger te worden, theologie studeren in New York, in de Verenigde Staten. Teruggekomen in Syrië werd hij voorganger van een gemeente in Damascus die deel uitmaakt van de Evangelische Alliantie, een protestants kerkgenootschap. Awabdeh en zijn vrouw proberen –gesteund door Open Doors– hulp te bieden aan medechristenen en aan ieder die bij hen aanklopt.

Ranaa Awabdeh is bewogen met vrouwen en kinderen. „Vrouwen zijn kwetsbaar. In Syrië kampen zoveel vrouwen met trauma’s. Moeders horen dat hun getraumatiseerde kinderen meerdere keren per nacht gillend wakker worden. Gemeenteleden kregen via Open Doors een training voor counseling bij trauma’s. Vanuit onze kerk gaan enkele teams het land in voor hulp en psychologische begeleiding.”

Ranaa weet hoe gevaarlijk het is. „Sommige gemeenteleden werden door bommen gedood. Een meisje dat op weg was naar onze zondagschool, verloor haar benen door een bomaanslag.”

Is Ranaa bang? „Jawel, wij zijn soms angstig en wanhopig. Deze krankzinnige burgeroorlog veranderde ons leven totaal. Toch mogen wij te midden van de puinhopen zien dat Jezus Christus op de troon zit en alles regeert.”

Levert het extra moeilijkheden op als je in Syrië behoort tot een protestantse kerk?

Edward Awabdeh: „Zeker, want evangelische christenen worden ervan verdacht banden te hebben met het Westen. In Syrië was altijd een zekere godsdienstvrijheid, die door de wet werd beschermd. Daar in Syrië waar nu extreme moslims de dienst uitmaken, hebben christenen het moeilijk en worden ze bedreigd.”

Hoe lang kunt u nog blijven?

„Het wordt steeds moeilijker, maar we blijven zolang het kan. Als extremistische moslims zoals IS-strijders de macht overnemen, dan wordt het: óf inpakken en wegwezen, óf onthoofd worden.”

Hoe kwam u in contact met Open Doors?

„Ik werkte als tandarts in Saoedi-Arabië. Daar ontmoette ik Anne van der Bijl, oprichter van Open Doors. Teruggekeerd in Syrië werden tijdens de Irakcrisis in 2007 de contacten opnieuw aangehaald. Momenteel kunnen buitenlandse organisaties niet zomaar contacten krijgen in Syrië. Het was een bijzondere besturing van de Heere dat die contacten met Open Doors al voor de burgeroorlog in Syrië bestonden.”