In 2014 is gebleken dat netwerken van het ministerie van Defensie doelwit waren van grootschalige spionageaanvallen. Niet alleen Defensie zelf is doelwit, maar ook defensietoeleveranciers en netwerken van bondgenootschappen. „Sommige tegenstanders vallen op door de grootschaligheid waarmee zij bedrijfsgegevens of gevoelige overheidsinformatie proberen te stelen, terwijl andere bij hun activiteiten veel meer gebruik maken van geavanceerde, technische middelen”, schrijft de MIVD.

De inlichtingendienst heeft een aantal van de aanvallen kunnen koppelen aan digitale spionage van andere landen. Welke landen dat zijn, zegt de MIVD niet in het openbare jaarverslag, dat voor het eerst aan de media werd gepresenteerd. Maar vaak worden Rusland en China genoemd in mediaberichten hierover.

Voor zover bekend is geen van de aanvallen succesvol geweest, aldus de MIVD. De dienst noemt de inzet van Defensie voor de repatriëringsmissie na de ramp met vlucht MH17 in Oekraïne als voorbeeld van een activiteit van de krijgsmacht waar buitenlandse mogendheden interesse in hadden. Buitenlandse inlichtingendiensten in Nederland richtten zich vorig jaar vooral op het verzamelen van economische, politieke en technologische informatie.

De MIVD maakt dreigings- en inlichtingenanalyses en ondersteunt daarmee onder meer militaire missies. De vele onthullingen door Edward Snowden over de afluisterpraktijken van de Amerikaanse inlichtingendienst NSA hebben invloed gehad op operaties en hebben het inlichtingenwerk volgens de MIVD moeilijker gemaakt, omdat tegenstanders andere of minder middelen zijn gaan gebruiken en meer informatie versleutelen.

De MIVD doet onderzoek naar „islamitische radicalisering” binnen de krijgsmacht. Dat heeft vorig jaar echter niet geleid tot het intrekken of niet verlenen van een zogeheten Verklaring van Geen Bezwaar.