Een van de redenen om over borderline te spreken is het karakter van de problemen die ze veroorzaken kunnen, vooral in familieverband. Familieleden van borderliners kunnen het zwaar hebben. „Als je overmatig betrokken bent gaat het fout, maar als je te afstandelijk bent gaat het ook fout”, zegt Roest.

In het contact met een borderliner gaat het om het vinden van de juiste afstand en het maken van duidelijke afspraken. Behandeling kan borderline niet genezen, maar wel de scherpe kantjes eraf halen, aldus Roest.

Roest schetste het beeld dat lijders aan deze stoornis van zichzelf hebben. „Het zelfbeeld van borderliners lijkt op de losse stukjes van drie door elkaar geraakte puzzels, die ze met geen mogelijkheid in elkaar gepast krijgen.”

Bij borderline gaat het om een diepgaand identiteitsprobleem, aldus Roest. „In Nederland lijdt 1 tot 2 procent van de volwassen bevolking aan een borderline-persoonlijkheidsstoornis, maar dit geldt voor zo’n 20 procent van de patiënten binnen de geestelijke gezondheidszorg. Ongeveer driekwart van de borderliners is vrouw”, aldus de psycholoog.

Volgens Roest spelen bij het ontstaan van een borderline-persoonlijkheidsstoornis zowel biologische als psychologische factoren een rol. Het gaat dan vooral om een aangeboren emotionele overgevoeligheid. Daarnaast hebben veel borderliners in hun jeugd traumatische gebeurtenissen meegemaakt of zijn ze seksueel misbruikt.

Een andere belangrijke factor in het ontstaan van de borderlinestoornis is het communicatiepatroon in het gezin waarin iemand is opgegroeid. Vooral het ontbreken van voldoende begrip en bevestiging heeft tot gevolg dat een kind niet meer op zijn eigen gevoelens durft te vertrouwen en niet goed op stress leert reageren, zegt Roest.