De christelijke gereformeerde emeritus hoogleraar sprak over ”reformatorische christenen en de overheid”. Hij wees erop dat de theocratie van Israël ten tijde van het Oude Testament uniek was en zich niet laat vergelijken met de staatsvorm van Engeland en Nederland in de 17e eeuw. „Nederland is nooit het Israël van het Westen geweest. We moeten voorzichtig zijn met het plaatsen van isgelijktekens en ik vraag me af of dat bij de volgelingen van prof. dr. A. A. van Ruler en in sommige SGP-tijdredes voldoende gebeurt.”

Het Nieuwe Testament spreekt nergens een voorkeur uit voor een regeringsvorm, stelde prof. Baars. „De Heere Jezus en de apostelen accepteerden de bestaande staatsvorm. Ze zagen de heidense regering als Gods dienares. In hun gehoorzaamheid gingen ze ver; dat realiseren we ons wellicht onvoldoende.”

Alle 22 hoofdstukken van het boek Openbaring moeten we allereerst uitleggen in het licht van de toenmalige omstandigheden, al is er ook een diepere laag, stelde de emeritus hoogleraar uit Woudenberg. „Dus bij het beest uit Openbaring 13 moeten we niet in de eerste plaats denken aan de antichrist, zoals veel gereformeerde theologen doen, maar het gaat allereerst over het Romeinse Rijk. Ondanks de omstandigheden werden christenen opgeroepen de overheid te gehoorzamen en voor haar te bidden. Dat heeft de oude kerk in praktijk gebracht, en dat in een tijd van christenvervolging. In de oude kerk kom je het heilig recht van opstand niet tegen. De christenen waren ook tegen het dragen van wapens en het dienen in het leger. Dat hoeven we niet over te nemen. Het is niet verkeerd om militair te zijn, maar je moet het wel op een christelijke wijze invullen.”

In de vierde eeuw, onder keizer Theodosius, werd het christendom staatsgodsdienst. „Mede daardoor ging men over tot vervolging van andersdenkenden”, zei prof. Baars. „Dat leidde tot de kruistochten, die begonnen met de eerste holocaust. Na de Joden werden de moslims in hun gebedshuizen gedood. Niet zonder reden is er in de moslimwereld haat tegen het christendom ontstaan. Gezag corrumpeert.”

Christenen vandaag moeten voor de overheid bidden, zei prof. Baars. „Ik vrees dat er veel te weinig voor de bekering van overheidspersonen wordt gebeden.” De kerk heeft een profetische taak. „Hebben we iets te melden of verlamt de verdeeldheid van de kerk ons? We zijn één; waarom beleven we dat niet meer en kijken we zo op de vierkante millimeter? Dat zit me hoog.”

De roeping om te getuigen heeft ook iedere christen persoonlijk. „Het gaat om Gods eer. De christenen van de vroege kerk, met al hun gebreken, hebben van Hem getuigd. Ze droegen het Evangelie uit met hun leven. Ze hadden lief, maar ze werden vervolgd. Soms denk ik: misschien moeten we weer vervolgd worden voordat we leren lief te hebben. Ik geloof de gemeenschap der heiligen, en de vergeving der zonden.”

Rust en ruimte

Ds. P. Mulder nam zaterdag na twaalf jaar afscheid als voorzitter van de VGS. In zijn plaats werd ds. H. A. van Zetten in de raad van toezicht gekozen. Tweede voorzitter ds. J. Schipper typeerde ds. Mulder als een voorzitter die betrokken, voortvarend, evenwichtig en met veel tactisch vernuft leiding gaf.

Ds. Mulder wees op de bedenkingen die de VGS heeft tegen het vorige maand door de Tweede Kamer aanvaarde wetsvoorstel sociale veiligheid. De verplichting om voor die veiligheid zorg te dragen is volgens de VGS al voldoende geregeld in de huidige wetgeving. Scholen afrekenen op resultaten van dat beleid raakt de inrichtingsvrijheid die een school heeft om het onderwijs vorm te geven naar zijn eigen pedagogische visie. „Laten we bidden of we als gezin, school en kerk rust en ruimte mogen behouden om onderwijs te geven, om te gewagen van de Heere, Wie Hij is en wat Hem toekomt.”