De Franse theoloog betoogde dit op de derde dag van de Colloque Biblique Francophone. Deze vierdaagse conferentie voor Franstalige protestanten, nabij Lyon, werd vrijdag afgesloten.

In zijn vervolglezing over het tweelingboek Lukas-Handelingen stelde Pardigon dat dit vanuit oudtestamentisch perspectief moet worden uitgelegd. Dat geldt ook voor Handelingen 17, waar Paulus’ bezoek aan Athene –met de heftige confrontatie op de Areopagus– wordt beschreven. De ene groep Bijbeluitleggers ziet dit bezoek in de context van de Grieks-hellenistische cultuur van het Romeinse Rijk uit die tijd. De andere groep wil de Areopagusgeschiedenis zien vanuit een oudtestamentisch perspectief.

Psalm 2

Pardigon verdedigde de stelling dat dit Bijbelgedeelte verklaard moet worden vanuit het Oude Testament. Voor de uitleg is volgens hem deze vraag cruciaal: Is het een filosofisch debat of een theologische discussie? „Hoewel Lukas’ 
weergave van het bezoek van Paulus aan Athene wel een zekere mix van filosofie en theologie bevat, is het duidelijk dat het religieuze spraakgebruik overheerst.”

Evenals in zijn eerste lezing benadrukte Pardigon dat Lukas een literaire stylist was die de woorden van Paulus en de Atheners niet letterlijk of zelfs stenografisch heeft weergegeven. „Uit Handelingen 17 blijkt dat Paulus dagenlang onderhandelde of discussieerde met de Atheners, voordat hij op de Areopagus terechtkwam. Lukas’ weergave moet wel een samenvatting in zijn eigen bewoordingen zijn.”

Het centrale thema van het boek Handelingen is de confrontatie van het Evangelie met de afgoden, aldus Pardigon. „Lukas beschrijft de loop van het Evangelie in de heidenwereld volgens de profetie van Jesaja dat Israëls God bekend zal worden tot aan de uiterste einden der aarde. Lukas’ beschrijving van de Areopagusgeschiedenis is gekleurd vanuit de kennis van Psalm 2 en sommige gedeelten van Jesaja.”

Hij wees ook op parallellen tussen deze oudtestamentische passages en de ontmoeting van Paulus met de Atheners. „In Handelingen klinkt zelfs ironie door, want net als in de profetieën van Jesaja en in Psalm 2 worden de afgoden bespot. Als Paulus op wat toeristische wijze door Athene zwerft, ontdekt hij dat de stad „vol afgoden” is. In oudtestamentische taal geeft Lukas weer dat Paulus, als dienaar Gods, trilt van heilige verontwaardiging over zo veel afgoderij.”

In deze oudtestamentische context kunnen de openingswoorden van Paulus volgens hem niet als een vriendelijk begin van een evangelisatiegesprek worden opgevat. „De Areopagusrede had plaats na een dagenlange poging tot overtuigen. De rede bevat geen Evangelieverkondiging, maar is een soort minidogmatiek, die begint bij de schepping en eindigt met het definitieve oordeel.”

Geestelijke verwarring

Drs. Jean-Philippe Bru hield donderdagavond zijn laatste avondoverdenking over Mattheüs 8 en 9. De docent praktische theologie aan de Faculté Jean Calvin in Aix-en-Provence sprak over de terugkeer van Jezus na de verheerlijking op de berg. „Net als Mozes bij zijn afdaling van de berg Sinaï trof Hij het volk in geestelijke verwarring aan. De discipelen wisten de doofstomme jongen met epilepsie niet te genezen. Hoorders zijn in geestelijke zin ook als doofstommen. Predikanten moeten beseffen dat alleen de Heere Zelf gesloten oren en monden kan openen.”

Lees ook:

Tweede dag Colloque Biblique: Bijbel is zijn eigen uitlegger