Een prater is hij niet, waarschuwt hij. En een „goeie dominee” al helemaal niet. Eerder een buitenbeentje. Ds. P. A. Vlok stond op 31 maart veertig jaar in het ambt. „Ik ben, zoals ds. Jac. van Dijk zei, voor de zwaren te licht en voor de lichten te zwaar.”

Op zijn tweeënvijftigste ging de nu 68-jarige predikant met emeritaat. Het was hem lichamelijk en geestelijk allemaal te zwaar geworden. Op het interview dat hij destijds in deze krant gaf, kreeg hij een stroom aan reacties van bekenden en onbekenden. Hoe verklaart hij dat? „Ik denk omdat ik me van mijn kwetsbare kant heb laten zien. Dat doen dominees niet zo vaak.”

Na het afscheid van de hervormde gemeente Gouderak ging hij met zijn vrouw in Werkhoven wonen. In de oude meesterswoning, eigendom van de hervormde gemeente.

Ds. Vlok nam van lieverlee diverse vrijwilligerstaken op zich. Zo bezocht hij voor Gevangenenzorg Nederland diverse (ex-)delinquenten. En hij werkte mee met de telefonische hulpdienst, een seculiere organisatie die beschikbaar wil zijn voor eenzamen, verslaafden of mensen die anderszins aan de grond zitten. Later ging de predikant bij een christelijke hulpdienst aan de slag en deed hij tien jaar lang wekelijkse dienst bij de vragenlijn van de Hodgkinvereniging.

Wat was uw antwoord op al die vragen van zo veel „schipbreukelingen”?

„Hét antwoord op vragen over lijden en onrecht kon ik niet geven. Dé oplossing is nergens te vinden. Wel weet ik dat er binnen het christendom de meeste aanknopingspunten te vinden zijn om het met lijden en onrecht uit te houden. Het diepste antwoord is het ”Waarom?” van Christus aan het kruis. Als je daarop ziet, zwijg je vol verwondering en dankbaarheid.”

U had zich, voorzichtig gezegd, uw loopbaan vast anders voorgesteld. U moest na 24 jaar met emeritaat.

„God is niet aan mij gebonden. Daarom preekte ik bij mijn afscheid ook uit 2 Timotheüs 2:9b: Maar het Woord Gods is niet gebonden. Dat vind ik troostrijk. Het Evangelie is niet alleen voor lieve, keurige mensen. Vreemd genoeg kon ik altijd beter omgaan met de buitenstaanders dan met de kerkmensen.”

Ds. Vlok valt stil en kijkt voor zich uit. Dan: „Ik stap graag op buitenstaanders af. Je moet in het voetspoor van je Meester gaan. Ik heb niet altijd een antwoord, maar wel een handwoord, zoals A. F. Troost zegt. Of een antiwoord. Een tegenover.”

Zijn studiezin is ds. Vlok nooit kwijtgeraakt. Zo volgt hij een cursus Hebreeuws, om zijn kennis van deze oude taal op peil te houden. „Ik ben als de Grieken op de Areopagus. Ik wil steeds wat nieuws horen, ook in de kerk. Veel voorgangers hebben zo’n dunne Bijbel.” Opnieuw stilte. „Niet dat ik zulke prachtige preken maakte hoor. Het waren meestal halfgare producten. Ik was nooit klaar en werkte regelmatig ’s nachts door. Het werd bijna mijn dood.”

Op dit moment preekt ds. Vlok niet. Tot juni heeft hij alle beurten afgezegd, in verband met hartklachten. Op 21 december kreeg hij een hartinfarct, waarvan de nasleep tot half maart nog merkbaar was. Zijn eetlust verdween en de predikant voelde zich erg benauwd. Nu gaat het beter.

Of zijn ziekte hem bitter maakt? Ds. Vlok denkt er rustig over na. „Als je dicht bij Jezus blijft, voorkomt dat bitterheid.”

Ds. P. A. Vlok veertig jaar predikant

Peter Albertus Vlok werd geboren op 20 december 1946 te Gouda. Hij volgde achtereenvolgens de mulo, de handelsdagschool en de hbs. Hij studeerde theologie in Utrecht.

Aanvankelijk was ds. Vlok reservelegerpredikant. In 1975 werd hij bevestigd als predikant in de hervormde gemeente te Gouderak. Op 1 mei 1999 nam hij afscheid van Gouderak. Hij ging met vervroegd emeritaat.

Na zijn emeritaat nam hij diverse vrijwilligerstaken op zich.

Ds. Vlok woont met zijn vrouw in Werkhoven. Samen hebben zij vijf kinderen en tien kleinkinderen.

Lees ook

Ds. P. A. Vlok 25 jaar predikant (De Waarheidsvriend, 31-03-2000)

Gouderak: Afscheid ds. P.A. Vlok (De Waarheidsvriend, 29-04-1999)

“Bij al mijn vragen en waaroms” : Ds. P. A. Vlok (52) uit Gouderak gaat met vervroegd emeritaat –interview (Reformatorisch Dagblad, 16-04-1999)

Bevestiging en intrede kand. P.A. Vlok in Gouderak (De Waarheidsvriend, 17-04-1975)